Wyrok NSA z dnia 26 listopada 2019 r., sygn. I OSK 835/18

Szkolnictwo wyższe

,Sygn. akt I OSK 835/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 26 listopada 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędziowie sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) sędzia del. WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Protokolant starszy specjalista Marek Szwed-Lipiński po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 177/17 w sprawie ze skargi [...] Szkoły Wyższej w S. na decyzję Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia uprawnienia do prowadzenia studiów I stopnia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 26 października 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 177/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyniku rozpoznania skargi [...] Szkoły Wyższej w S., stwierdził nieważność decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z [...] listopada 2016 r. w przedmiocie zawieszenia uprawnienia do prowadzenia studiów pierwszego stopnia.

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z [...] kwietnia 2016 r. Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego na podstawie art. 11 b ust. 3 ustawy z 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r., poz. 572 ze zm.) zawiesił Wydziałowi [...] Szkoły Wyższej w S. uprawnienie do prowadzenia studiów pierwszego stopnia, o profilu ogólnoakademickim, na kierunku [...]. Podstawą wydania tej decyzji, jak wynika z akt sprawy i uzasadnienia rozstrzygnięcia, była negatywna ocena jakości kształcenia przeprowadzona przez Polską Komisję Akredytacyjną.

W następstwie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Minister zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie.

Stwierdzając jej nieważność w oparciu o art. 145 § 1 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1467 ze zm. określanej dalej jako "P.p.s.a.") Sąd przyjął, że jest ona obarczona wadą przewidzianą w art. 156 § 1 pkt 4 K.p.a. tj. skierowania jej do niewłaściwego adresata. Wyjaśnił, że stosownie do art. 11 b ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym "(w) przypadku negatywnej oceny jakości kształcenia dokonanej przez Polską Komisję Akredytacyjną minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, uwzględniając w szczególności rodzaj i zakres stwierdzonych naruszeń może podjąć decyzję o cofnięciu albo zawieszeniu podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku, poziomie i profilu kształcenia". Z powyższego wywiódł, że podmiotem, do którego kierowana jest wskazana w powyższym przepisie decyzja jest Wydział na którym prowadzony jest dany kierunek studiów. Tymczasem, jak wynika z akt sprawy, Senat [...] Szkoły Wyższej w S. uchwałą z [...] lutego 2016 r. Nr [...] w miejsce dotychczasowego Wydziału [...] prowadzącego kierunki: [...] utworzył dwa wydziały, tj. Wydział [...] prowadzący kierunki [...] oraz Wydział [...] prowadzący kierunek [...]. Powołano również nowych dziekanów dla obu Wydziałów. Następnie władze uczelni zawiadomiły organ nadzoru tj. Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego o zmianach organizacyjnych uczelni i powołanych nowych jednostkach właściwych do prowadzenia kierunków studiów. Na wezwanie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego 30 maja 2016 r. rektor uczelni złożył dodatkowe oświadczenie o spełnieniu przez nowe jednostki organizacyjne wymogów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Decyzją z [...] lipca 2016 r. Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego na podstawie art. 30 w zw. z art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym zarządził dokonanie zmian w rejestrze uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych poprzez wpis kierunku "[...] " do nowego wydziału. Rozstrzygając zatem sprawę na skutek wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy organ nie uwzględnił zmian organizacyjnych na uczelni, pomimo że dysponował z urzędu wiedzą na ich temat i pomimo że stosownie do zasady wyrażonej w art. 15 K.p.a. powinien uwzględnić zmiany stanu faktycznego i prawnego zaistniałe po wydaniu pierwszego z rozstrzygnięć. Wydział [...] bowiem, jak argumentował Sąd pierwszej instancji, na skutek przypisania kierunku "[...]" do nowego Wydziału utracił przymiot strony w sprawie, a tym samym prowadzone wobec niego postępowanie powinno zostać umorzone w następstwie uchylenia pierwszego z rozstrzygnięć organu na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 kpa. Skierowanie zatem decyzji do Wydziału [...] i oznaczenie go jako strony postępowania jest równoznaczne ze skierowaniem decyzji do osoby niebędącej stroną, co w konsekwencji powoduje, że decyzja ta dotknięta jest wadą nieważności w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 4 kpa.