Wyrok NSA z dnia 25 października 2019 r., sygn. II OSK 3025/17

W okolicznościach konkretnej sprawy oczekiwanie na upływ terminu przewidzianego na zaskarżenie postanowienia w przedmiocie uzgodnienia może stanowić opóźnienie, które będzie na mocy art. 51 ust. 2c u.p.z.p. odliczone od terminu ustawowego przewidzianego dla wydania decyzji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 25 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Prezydenta Wrocławia od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 maja 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 2783/16 w sprawie ze skargi Prezydenta Wrocławia na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 maja 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 2783/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej p.p.s.a.) oddalił skargę Prezydenta Wrocławia na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] sierpnia 2016 r., którym uchylono postanowienie Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] lipca 2014 r., wymierzające Prezydentowi Wrocławia karę pieniężną w wysokości 5000 zł za wydanie decyzji z [...] kwietnia 2011 r., o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji pn.: "Budowa dwóch kontenerowych stacji transformatorowych na działkach nr: [...] wraz ze zjazdami z dróg publicznych. Budowa linii kablowych średniego i niskiego napięcia w rejonie ul. [...], w ulicach: [...] wraz z budową złączy kablowych niskiego napięcia", z naruszeniem terminu określonego w art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2016 r., poz. 778, ze zm.). i orzeczono w tym zakresie co do istoty sprawy poprzez wymierzenie Prezydentowi Wrocławia kary pieniężnej w wysokości 2.000 zł.