Wyrok NSA z dnia 9 października 2019 r., sygn. I OSK 175/18

Nie da się pogodzić z zasadą stabilności porządku prawnego sytuacji, gdy w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości - gdy wywłaszczenie miało miejsce kilkadziesiąt lat przed wszczęciem postępowania o zwrot - ustalenie, że cel wywłaszczenia został zrealizowany, ale po upływie wskazanych w art. 137 ust. 1 u.g.n. terminów 7 i 10 lat, powodowałoby konieczność wydania decyzji o zwrocie, mimo, że nieruchomość jest wykorzystywana zgodnie z celem wywłaszczenia już wiele lat.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak (spr.) Sędziowie sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia del. WSA Rafał Wolnik Protokolant starszy asystent sędziego Anna Armińska po rozpoznaniu w dniu 9 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej L. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 września 2017 r. sygn. akt II SA/Kr 687/17 w sprawie ze skargi L. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zaskarżonym wyrokiem z 26 września 2017 r., sygn. akt II SA/Kr 687/17 oddalił skargę L. B. (dalej: "skarżący") na decyzję Wojewody [...] z [...] marca 2017 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości.

Powyższy wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym sprawy.

Prezydent Miasta [...] decyzją z [...] czerwca 2016 r., nr [...] działając na podstawie art. 4 pkt 9b1, art. 136 ust. 3, art. 137 ust. 1 i art. 142 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 1774 ze zm., dalej: "u.g.n."), art. 104 k.p.a. orzekł o odmowie zwrotu części działki ewidencyjnej nr [...] o pow. [...] m2 obr. [...] jedn. ewid. [...], objętej księgą wieczystą nr [...] w granicach parceli l. kat. [...] o pow. [...] m2 była gm. katastralna [...].

W uzasadnieniu organ wskazał, że część nieruchomości o powierzchni [...] m2 z parceli l. kat. [...], stanowiąca parcelę l. kat. [...], została wywłaszczona na podstawie orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] Wydział Społeczno-Administracyjny z [...] marca 1956 r., na cel "dalszej rozbudowy Akademii [...] w [...]" w ramach realizacji narodowych planów gospodarczych. Jako wywłaszczonego właściciela wskazano A. M. (jednym z jego spadkobierców jest skarżący). Organ ustalił, że parcela l. kat. [...] została podzielona na podstawie planu podziału nr [...] na parcele l. kat. [...] o pow. [...] m2 i l. kat. [...] o pow. [...] m2. Wedle ww. mapy parcela l. kat. [...] weszła w całości w działkę nr [...] obr. [...] jedn. ewid. [...], z tym zastrzeżeniem, że parcela l. kat. [...] została w wymienionym opracowaniu wrysowana ok. 2 m bardziej na północ niż się istotnie znajduje. Przyjmując takie stanowisko organ oparł się na mapie podziałowej z operatu nr [...], gdzie jego zdaniem wyraźnie widoczne jest stykanie się południowo-zachodniego naroża parceli l. kat. [...] z uwidocznionym w tym dokumencie budynkiem domu studenckiego. Organ zwrócił także uwagę na różnicę w kształcie ww. parceli - mniej wydłużony w kierunku północnym niż zostało to przyjęte przez M. P.. Podał, że z uwagi na wyrażone przez Wojewodę [...] w decyzji z [...] lipca 2013 r. wątpliwości co do prawidłowości ustalenia przebiegu dawnej parceli l. kat. [...] b. gm. kat. [...], zlecono w toku ponownego postępowania opracowanie nowej mapy porównania przebiegu tejże parceli z aktualną mapą ewidencji gruntów. Opracowanie wykonane przez geodetę K. S. potwierdziło, iż naroże parceli istotnie nachodzi na fragment budynku domu studenckiego, a zatem jest zbieżne z przyjętym przez organ w toku pierwotnie prowadzonej sprawy. Planem podziału nr [...] działka nr [...] podzieliła się na działki nr [...] o pow. [...] ha i nr [...] o pow. [...] ha.