Wyrok NSA z dnia 16 maja 2019 r., sygn. II OSK 1565/17

Egzekucyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Roman Hauser (spr.), Sędzia NSA Jerzy Siegień, Sędzia WSA (del.) Marcin Kamiński, Protokolant sekretarz sądowy Bernadetta Pręgowska, po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 marca 2017 r. sygn. akt IV SA/Po 856/16 w sprawie ze skargi H. S. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 29 marca 2017 r., IV SA/Po 856/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej WSA albo sąd I instancji) oddalił skargę H. S. (dalej skarżąca albo zobowiązana) na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (dalej WWINB) z [...] lipca 2016 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia.

Wyrok wydano został w następującym stanie prawnym i faktycznym sprawy:

Decyzją z [...] stycznia 2014 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla Miasta [...] (dalej PINB) nakazał skarżącej doprowadzenie budynku w [...] przy ul. [...] do stanu poprzedniego przez rozbiórkę ścianek gipsowo - kartonowych wydzielających pomieszczenia na strychu, połączonych komunikacyjnie z lokalem mieszkalnym nr [...] oraz ścianek działowych wydzielających na strychu osobne pomieszczenie z instalacją ciepłej wody użytkowej dla lokalu mieszkalnego nr [...], likwidację otworu w stropie nad lokalem mieszkalnym nr [...] oraz rozbiórkę zamontowanych w tym otworze schodów prowadzących do pomieszczenia na strychu, rozbiórkę podestu i postumentu nad wanną w łazience lokalu mieszkalnego nr [...].

WWINB po rozpatrzeniu odwołania skarżącej, decyzją z [...] lipca 2014 r., [...], utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. WSA po wniesieniu przez zobowiązaną skargi na powyższe rozstrzygnięcie organu II instancji, wyrokiem z 20 stycznia 2015 r., IV SA/Po 1024/14, skargę oddalił.