Wyrok NSA z dnia 17 maja 2019 r., sygn. II OSK 1663/17

Budowlane prawo

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędziowie sędzia NSA Roman Ciąglewicz sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka Protokolant asystent sędziego Tomasz Muszyński po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P. Spółki z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 lutego 2017 r. sygn. akt II SA/Gd 542/16 w sprawie ze skargi Gminy W. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. zasądza od Gminy W. na rzecz P. Spółki z o.o. z siedzibą w W. kwotę 750 (siedemset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2016 r., znak: [...], Starosta Wejherowski, na podstawie art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę antenowej konstrukcji wsporczej typu "T." o wysokości całkowitej 24,8 m n.p.t. wraz z instalacją anten nadawczych i radiolinii oraz urządzeniami sterującymi, zlokalizowanej na dachu istniejącego budynku, na działce nr [...] w B., gmina W.. Organ uznał, że planowana inwestycja jest niezgodna z zapisami obowiązującego na tym terenie planu miejscowego - uchwała Rady Gminy Wejherowo nr XII/129/2011 z dnia 28 września 2011 r. w sprawie zatwierdzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu wsi Bolszewo dla terenu obejmującego obszar pomiędzy ulicami Strażacką, Leśną, Zamostną i Broniewskiego oraz działkę nr 694 przy ul Strażackiej w Gminie Wejherowo (Dz. Urz. Woj.Pom. nr 134, poz. 2725 z 2011 r.). Teren działki nr [...] w B. objęty jest jednostą urbanistyczną 18.MN,U, która stanowi teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz zabudowy usługowej - bez ustalania proporcji między funkcjami. Organ zauważył, że plan nie zakazuje wprost lokalizowania inwestycji celu publiczbnego z zakresu łączności publicznej, jakim jest przedmiotowa inwestycja, nie ustala jednak konkretnej lokalizacji stacji telefonii komórkowych. Zdaniem organu, brak zakazu lokalizowania stacji telefonii komórkowych nie jest jednak równoznaczny z możliwością sytuowania takich obiektów w każdym miejscu objętym planem. Organ uznał ponadto, że lokalizacja przedmiotowej inwestycji nie jest możliwa na podstawie art. 46 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 1537 ze zm., dalej jako ustawa o wspieraniu telekomunikacji). Mając na uwadze wskazane w planie przeznaczenie działki inwestycyjnej o symbolu 18.MN,U organ stwierdził, że na tym terenie powinny obowiązywać ograniczenia jak dla zabudowy jednorodzinnej. Dla zabudowy jednorodzinnej art. 46 ust. 2 ustawy o wspieraniu telekomunikacji dopuszcza jedynie lokalizowanie infrastruktury telekomunikacyjnej o nieznacznym oddziaływaniu określonej w art. 2 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy. Zdaniem organu pierwszej instancji planowana zabudowa nie ma takiego charakteru, ponieważ inwestor zaprojektował stacje bazową na dachu istniejącego budynku o wysokości antenowej konstrukcji wsporczej - 17,00 m. Organ stanął na stanowisku, że skoro w planie nie przewidziano budowy stacji bazowej telefonii komórkowej i nie dopuszcza tego uregulowanie przewidziane w ustawie o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, to realizacja planowanego przedsięwzięcia jest niezgodna z obowiązującym planem miejscowym, co skutkowało odmową udzielenia pozwolenia na budowę i zatwierdzenia dokumentacji projektowej, na podstawie art. 35 ust. 3 ustawy Prawo budowlane.