Wyrok NSA z dnia 25 czerwca 2019 r., sygn. II FSK 2168/17

Zestawienie art. 29 § 1 in fine z art. 33 § 1 pkt 2 u.p.e.a. prowadzi do wniosku, że zarzut w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego wskazujący na brak wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym, dotyczyć może wyłącznie sytuacji, kiedy ów brak wymagalności obowiązku jest następstwem okoliczności, które nastąpiły już po wydaniu tego tytułu. W przeciwnym razie organ egzekucyjny nie mógłby rozpoznać zarzutu bez naruszenia art. 29 § 1 u.p.e.a.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA del. Cezary Koziński, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej O. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 2876/16 w sprawie ze skargi O. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 czerwca 2016 r., nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od O. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z 2 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2876/16 oddalił skargę O. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 czerwca 2016 r. w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. prowadził postępowanie egzekucyjne wobec skarżącej na podstawie tytułu wykonawczego z 3 grudnia 2014 r. wystawionego przez Wójta Gminy R., którym wierzyciel objął należności z tytułu podatku od nieruchomości za 2009 rok w łącznej kwocie 299,00 zł należności głównej plus należne odsetki. Celem wyegzekwowania przedmiotowych należności organ egzekucyjny na podstawie zawiadomienia z 12 grudnia 2014 r. dokonał zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego i wkładu oszczędnościowego w B. w W. S.A. Przedmiotowe zawiadomienie doręczono dłużnikowi zajętej wierzytelności 12 grudnia 2014 r. W tej samej dacie organ egzekucyjny doręczył Spółce odpis tytułu wykonawczego wraz z egzemplarzem ww. zawiadomienia o zajęciu. Pismem z 19 grudnia 2014 r. Spółka wniosła zarzuty na prowadzone postępowanie egzekucyjne sformułowane na podstawie art. 33 § 1 pkt 1 pkt 1, pkt 6 i pkt 10 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r., poz. 1619 ze zm., dalej "u.p.e.a."), wskazując, że egzekucja została podjęta w zakresie obowiązku już wykonanego (w zakresie należności głównej, tj. zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości za rok 2009, oraz odsetek za zwłokę naliczonych od tej należności), egzekucja ta została podjęta w zakresie nieistniejącego obowiązku - w zakresie odsetek, których wielkość została zawyżona. Ze względu na to, że decyzji pierwszoinstancyjnej Wójta Gminy R. nie nadano rygoru natychmiastowej wykonalności, obowiązek wynikający z decyzji z 18 listopada 2014 r. nie był wymagalny. W sytuacji, w której obowiązek został wcześniej wykonany, a także ze względu na to, że decyzji pierwszoinstancyjnej nie nadano rygoru natychmiastowej wykonalności, egzekucja ustalonej w tej decyzji należności była niedopuszczalna. Ponadto zastosowano środek egzekucyjny w sytuacji, w której obowiązek został wcześniej wykonany. Wreszcie Spółka podniosła, iż egzekucja została podjęta na podstawie tytułu wykonawczego, który nie spełnia wymagań określonych w art. 27 u.p.e.a.