Wyrok NSA z dnia 16 października 2018 r., sygn. II OSK 2475/16

Obecna konstrukcja art. 15 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o broni i amunicji nie pozostawia żadnych wątpliwości, że organ stosujący te przepisy, po stwierdzeniu zaistnienia przesłanki określonej w pierwszym z nich, obligatoryjnie musi wydać decyzję o cofnięciu pozwolenia na posiadanie broni. Każda z osób, która została skazana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe, niejako automatycznie stanowi zagrożenie dla siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego. Bez znaczenia są wówczas takie okoliczności, jak: nienaganna opinia, czy okoliczności dotyczące charakteru i wagi przestępstwa, którego skarżący się dopuścił. Skazanie za przestępstwo umyślne sankcjonowane jest orzeczeniem o cofnięciu pozwolenia na broń.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski Protokolant starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 16 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lipca 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 194/16 w sprawie ze skargi J.S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną do celów łowieckich 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od J.S. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 lipca 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 194/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J.S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną do celów łowieckich.