Wyrok NSA z dnia 18 kwietnia 2018 r., sygn. I OSK 1262/16

Geodezja i kartografia; Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie NSA Monika Nowicka del. WSA Teresa Zyglewska (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 grudnia 2015 r. sygn. akt III SA/Kr 811/15 w sprawie ze skargi T. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia [...] 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1) uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2) zasądza od T. K. na rzecz A. B. kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 14 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, po rozpoznaniu skargi T. K. , uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S. z [...]r. nr [...]w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji i poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S. z [...]r. nr [...] oraz zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S. na rzecz skarżącego T. K. kwotę 200 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Powyższy wyrok zapadł w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny.

Wójt Gminy K. decyzją z {...]r. znak: [...]zatwierdził granice nieruchomości oznaczonej jako dz. ew. nr [...]z dz. ew. nr [...](przed zmianą działka nr [...]i [...]), położonych w obrębie wsi K. .

T. K. pismem z [...]r. zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S. o stwierdzenie nieważności decyzji Wójta Gminy K. z {...]r. T. K. zarzucił, że zaskarżona decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa poprzez naruszenie art. 33 w zw. z art. 34 ust. 1 i 2 Prawa geodezyjnego i kartograficznego, tj. wydanie decyzji o rozgraniczeniu nieruchomości, w przypadku gdy właściciele nieruchomości nie zawarli ugody, ustalenie przebiegu granicy nie było możliwe na podstawie dowodów z dokumentów określonych w art. 31 ust. 2 Prawa geodezyjnego i kartograficznego oraz brak było zgodnego oświadczenia stron. Wnioskodawca podniósł, że w wyniku przeniesienia prawa własności działki nr [...]na T. P. K. [...] r. aktem notarialnym Rep Nr [...]stał się stroną postępowania, w miejsce B. G. B. . [...] r. wniósł pismo do Urzędu Gminy K. , w którym w sposób wyraźny wskazał, iż w toku postępowania rozgraniczeniowego nie brał udziału w rozprawie rozgraniczeniowej, ponadto wyraził sprzeciw przeciwko jakiemukolwiek postępowaniu rozgraniczeniowemu, a tym samym jako nowy właściciel nieruchomości, nie wyraził zgody na przebieg granicy nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr [...]z działkami ewidencyjnymi nr [...]oraz [...] - położonymi w obrębie Wsi K. . Zarzucił również, że zaskarżona decyzja została wydana bez podstawy prawnej w związku z art. 33 i 34 Prawa geodezyjnego i kartograficznego i z naruszeniem przepisów o właściwości poprzez wydanie decyzji przez Wójta Gminy K. w przypadku, gdy Wójt nie miał podstaw do wydania decyzji, gdyż w tej sytuacji właściwy był sąd powszechny, a zatem organ powinien był umorzyć postępowanie administracyjne. T. K. wyjaśnił, że zarówno B. G. B. pismem z [...]r., jaki i on sam pismem z [...] r. wnieśli o cofnięcie wniosku o rozgraniczenie, podkreślając, iż sprzeciwiają się jakiemukolwiek postępowaniu rozgraniczeniowemu i przebiegowi granicy nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr [...]z działkami ewidencyjnymi nr [...]oraz [...] — położonymi w obrębie wsi K. . Tym samym nie było zgodnego oświadczenia stron w zakresie rozgraniczenia działek [...]a [...], [...]. Ustalenie przebiegu granic nie mogło nastąpić również na podstawie zebranych dowodów, gdyż protokół rozgraniczeniowy został sporządzony [...]r. tj. w czasie, gdy obecny właściciel nie był w posiadaniu działki [...].