Wyrok NSA z dnia 23 lutego 2018 r., sygn. I OSK 1629/17

Gotowość do podjęcia pracy, o której mowa w art. 2 ust.1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, musi oznaczać rzeczywistą, faktyczną i aktualną możliwość podjęcia pracy ponieważ z tą kwestią wiąże się nabycie określonych praw podmiotowych do świadczeń publicznoprawnych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędzia del. WSA Marian Wolanin Protokolant: sekretarz sądowy Adrian Wawer po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2018 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 30 marca 2017 r. sygn. akt II SA/Ol 193/17 w sprawie ze skargi K. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej i prawa do zasiłku dla bezrobotnych 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję i decyzję Starosty O. z dnia [...] października 2016 r., nr. [...]; 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz K. M. kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 30 marca 2017 r. sygn. akt II SA/Ol 193/17 oddalił skargę K. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej i prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach prawnych oraz faktycznych sprawy.

Dyrektor Powiatowego Urzędu Pracy w O. decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. uznał K. M. za osobę bezrobotną i przyznał jej prawo do zasiłku dla bezrobotnych od dnia 2 czerwca 2015 r. na okres 365 dni. Następnie decyzją z dnia [...] lutego 2016 r., wydaną na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. a i b, art. 2 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 33 ust. 4 pkt 1 i ust. 4ca ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2015 r., poz. 149 ze zm., dalej jako "ustawa"), orzekł o utracie przez stronę statusu osoby bezrobotnej z dniem 16 listopada 2015 r. oraz utraty z tym dniem prawa do zasiłku. Decyzji został nadany rygor natychmiastowej wykonalności. Rozstrzygnięcie uzasadniono podjęciem przez stronę zatrudnienia (innej pracy zarobkowej).