Wyrok NSA z dnia 1 sierpnia 2018 r., sygn. I FSK 1888/16

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda Ossowska, Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia WSA del. Bożena Dziełak (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Lu 876/15 w sprawie ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 15 czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w L. kwotę 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I. Zaskarżonym wyrokiem z 22 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Lu 876/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie ("WSA") oddalił skargę Skarżącego - P. K., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie ("Dyrektor IS") z 15 czerwca 2015 r., utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. ("Naczelnik US") z 4 lutego 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2010 r.

II. Jak to przedstawił WSA, organ pierwszej instancji ustalił, że Skarżący prowadził zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego używanymi częściami samochodowymi za pośrednictwem portalu [...]. Przy dystrybucji towaru korzystał z usług firmy kurierskiej [...], która doręczała towary przesyłkami za pobraniem od nabywcy należności. Skarżący 30 marca 2010r. złożył zgłoszenie VAT-Z o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pomimo to nadal czynności te wykonywał, co Naczelnik US uznał za prowadzenie działalności gospodarczej. Skarżący nie przedłożył dokumentacji podatkowej - jak wyjaśnił - w nocy z 28 na 29 października 2010 r. została ona skradziona z jego samochodu Do akt włączono więc materiały z przeprowadzonej wobec Skarżącego kontroli podatkowej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. Na podstawie zgromadzonych dowodów, w tym zestawienia wartości przesyłek dostarczonych przez firmę kurierską, faktur sprzedaży oraz wpłat i zwrotów dokonanych na rachunek bankowy Skarżącego ustalono, że w 2010 r. dokonał on dostawy towarów w łącznej kwocie 234.039,33 zł. W rozliczeniu podatku organ pierwszej instancji uwzględnił podatek naliczony z przedłożonych przez Skarżącego 25 duplikatów faktur stwierdzających nabycie towarów lub usług.