Wyrok NSA z dnia 9 maja 2018 r., sygn. I FSK 1932/17

Wznowienie postępowania z uwagi na wystąpienie przesłanki z art. 240 § 1 pkt 5 o.p. nie daje skarżącemu prawa do wtórnego kwestionowania oceny dowodów przeprowadzonych już w postępowaniu zwykłym.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Bożena Dziełak, , po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Łd 136/16 w sprawie ze skargi M. O. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z dnia 30 listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia własnej decyzji ostatecznej określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do sierpnia 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. O. na rzecz Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego w L. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji (k. 93 i 99-106v akt)

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 136/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej: sąd pierwszej instancji) oddalił skargę M. O. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. (dalej: organ) z dnia 30 listopada 2015 r. w przedmiocie odmowy uchylenia własnej decyzji ostatecznej określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do sierpnia 2007 r.

1.2. Z uzasadnienia powyższego wyroku wynika, że decyzją z dnia 28 grudnia 2012 r. organ określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe za wskazane okresy rozliczeniowe. Decyzja stała się ostateczna.

W piśmie z dnia 5 lutego 2015 r. skarżący złożył wniosek o wznowienie postępowania kontrolnego zakończonego powyższą decyzją ostateczną, powołując się na przesłankę z art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613, ze zm., dalej: o.p.), tj. nową okoliczność, którą w ocenie skarżącego była decyzja z dnia 12 listopada 2012 r., którą Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. określił K. Sp. z o.o. (dalej: spółka) zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2006 r. do czerwca 2007 r., w oparciu o materiał dowodowy pozyskany od organów ścigania.