Wyrok NSA z dnia 1 lutego 2018 r., sygn. II FSK 3355/17

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.), Sędziowie: NSA Tomasz Kolanowski, WSA del. Agnieszka Krawczyk, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 czerwca 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 500/17 w sprawie ze skargi Z. W. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 27 marca 2014 r. nr [...], [...], [...] i [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2009-2012 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 27 marca 2014 r. nr [...], [...], [...] i [...], 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie na rzecz Z. W. kwotę 2.568 (dwa tysiące pięćset sześćdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 500/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi Z. W. (dalej: "skarżący") na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 27 marca 2014 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2009-2012.

2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że w dniu 19 września 2013 r. skarżący zwrócił się do Burmistrza Miasta i Gminy N. z wnioskiem o wznowienie postępowania podatkowego. Podniósł, że w sprawie zachodzi przesłanka z art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749, dalej: "O.p,"). Wynikającą z tego przepisu nową okoliczność stanowić miało zakwalifikowanie - w decyzji Burmistrza z dnia 25 lipca 2013 r. ustalającej wysokość podatku od nieruchomości za 2013 r. - nieruchomości będących w posiadaniu podatnika, jako tzw. "gruntów pozostałych". Po rozpoznaniu wniosku o wznowienie postępowania w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 r., Burmistrz odmówił wznowienia postępowania podatkowego z uwagi na upływ terminu z art. 68 § 1 i 2 O.p. Natomiast za lata 2010 - 2012 odmówił uchylenia decyzji dotychczasowych w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości, ze względu na niewystąpienie przesłanek przewidzianych w art. 240 § 1 O.p. Stwierdził, że pomimo zapewnionego czynnego udziału w postępowaniu, podatnik nie kwestionował zasadności ani wysokości wymiaru podatku od nieruchomości dokonywanego w latach, których dotyczy wniosek o wznowienie postępowania. Zaznaczył, że działki ewidencyjne strony zabudowane są wyłącznie budynkami innymi niż mieszkalne, tj. budynkami zaliczonymi do kategorii budynków pozostałych. Organ powołał się na miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy, zgodnie z którym na wytyczonym terenie ustala się zakaz wprowadzania zabudowy mieszkaniowej oraz przyjął, że sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę budynków na danym obszarze, zgodnie z definicją wynikającą z art. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 95, poz.613 z późn. zm., dalej: "u.p.o.l."), skutkuje zakwalifikowaniem ich, jako związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.