Zastosowanie przepisu uznanego za niekonstytucyjny przed upływem klauzuli odraczającej i konsekwencje dla zakończonych postępowań - Wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2024 r., sygn. III FSK 1400/23

Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych ostatecznymi decyzjami lub prawomocnymi wyrokami sądów administracyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi "N." S.A. z siedzibą w W. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 lutego 2023 r. sygn. akt III FSK 3478/21 w sprawie ze skargi kasacyjnej "N." S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 sierpnia 2020 r. sygn. akt I SA/Kr 282/20 w sprawie ze skarg "N." S.A. z siedzibą w W. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 28 stycznia 2020 r. nr SKO.Pod/4140/1401/2019, nr SKO.Pod/4140/ 1402/2019, nr SKO.Pod/4140/1403/2019, nr SKO.Pod/4140/1404/2019, nr SKO.Pod/4140/1405/2019 w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2014-2018 oddala skargę o wznowienie postępowania sądowego.

Uzasadnienie

|III FSK 1400/23 | |

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 31 sierpnia 2020 r., I SA/Kr 282/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi N. S.A. w W. (dalej jako: skarżąca) na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 28 stycznia 2020 r. utrzymujące w mocy decyzje Burmistrza Miasta Chrzanowa z dnia 25 października 2019 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2014 – 2018. WSA wskazał, że stanowiące przedmiot sporu kontenery telekomunikacyjne są obiektami budowalnymi w rozumieniu przepisów prawa budowalnego, kwalifikowanymi jako tymczasowe. Zarazem ze względu na brak trwałego związania z gruntem nie są budynkami, a ze względu na funkcję, nie są także obiektami małej architektury; stanowią więc budowlę w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1170 ze zm., dalej jako: u.p.o.l.) Wyrok ten w całości dostępny jest na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl (CBOSA).