Zastosowanie przepisu uznanego za niekonstytucyjny przed upływem klauzuli odraczającej i konsekwencje dla zakończonych postępowań - Wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2024 r., sygn. III FSK 1401/23

Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych ostatecznymi decyzjami lub prawomocnymi wyrokami sądów administracyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi "N." S.A. z siedzibą w W. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 lutego 2023 r. sygn. akt III FSK 3582/21 w sprawie ze skargi kasacyjnej "N." S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Kr 255/20 w sprawie ze skarg "N." S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 19 grudnia 2019 r. nr SKO.Pod/4140/1183/2019, z dnia 19 grudnia 2019 r. nr SKO.Pod/4140/1185/2019, z dnia 9 stycznia 2020 r. nr SKO.Pod/4140/895/2019 w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2013-2018 oddala skargę o wznowienie postępowania sądowego.

Uzasadnienie

|III FSK 1401/23 | |

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 31 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Kr 255/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi N. S.A. w Warszawie (dalej jako: skarżąca) na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 19 grudnia 2019 r. utrzymujące w mocy decyzje Burmistrza Miasta Chrzanowa: z dnia 9 września 2019 r. określającą wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za rok 2013 na kwotę 39.352 zł oraz odmawiającą zwrotu podatku od nieruchomości za rok 2013 w wysokości 1.608 zł; z dnia 13 września 2019 r. odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2014-2018; z dnia 6 maja 2019 r. odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2013. WSA wskazał, że stanowiące przedmiot sporu kontenery są obiektami budowalnymi w rozumieniu przepisów prawa budowalnego, kwalifikowanymi jako tymczasowe. Zarazem ze względu na brak trwałego związania z gruntem nie są budynkami, a ze względu na funkcję – nie są także obiektami małej architektury; stanowią więc budowlę w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1170 ze zm., dalej jako: u.p.o.l.).