Wyrok NSA z dnia 6 września 2017 r., sygn. I OSK 303/17

Należy stwierdzić, że opłata adiacencka jest instytucją prawa administracyjnego a nie cywilnego. Jest to opłata związana ze wzrostem wartości nieruchomości położonych w granicach administracyjnych miast, spowodowanym podziałem nieruchomości lub wybudowaniem z udziałem środków publicznych ulic i placów komunikacyjnych oraz urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, elektrycznych i ciepłowniczych (urządzeń komunalnych), które obciążają osoby fizyczne i prawne będące właścicielami nieruchomości.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędzia del. WSA Jerzy Bortkiewicz po rozpoznaniu w dniu 6 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 16 listopada 2016 r. sygn. akt II SA/Ke 707/16 w sprawie ze skargi K. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia [...] czerwca 2016 r. znak: [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 listopada 2016 r. (sygn. akt II SA/Ke 707/16), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach po rozpoznaniu skargi K. Z., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia [...] czerwca 2016 r. znak [...] oraz utrzymaną przez nią w mocy decyzję Wójta Gminy P. z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] znak [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej nałożonej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oraz umorzył postępowanie administracyjne.

Od wyroku tego Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach wniosło skargę kasacyjną, w której zarzuciło Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Kielcach naruszenie:

1) prawa materialnego, a mianowicie:

- obrazę art. 145 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2015 r., poz. 1774 t.j. ze zm.) - poprzez jego błędną wykładnię, wyrażającą się w uznaniu, że decyzja Wójta Gminy P. z dnia [...] marca 2016 r. znak [...], ustalająca K. Z. opłatę adiacencką w wysokości 2.550 zł została wydana z uchybieniem 3-letniego terminu, określonego w art. 145 ust. 2 in principio ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, podczas gdy bieg 3-letniego terminu przedawnienia, określonego w przepisie art. 145 ust. 2 ustawy, w związku z art. 123 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), mającym zastosowanie na podstawie art. 148 ust. 2 ustawy, został przerwany na skutek wydania przez organ I instancji decyzji z dnia 11 września 2012 r., ustalającej opłatę adiacencką i ponownie zaczął biec od dnia 6 marca 2015 r. na podstawie art. 124 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego w związku z art. 148 ust. 2 ustawy;