Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2011 r., sygn. I OSK 398/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie sędzia NSA Leszek Leszczyński sędzia del. NSA Jerzy Solarski (spr.) Protokolant st. inspektor sądowy Urszula Radziuk po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2011r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 28 października 2009 r. sygn. akt II SA/Go 664/09 w sprawie ze skargi H. P. i W. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, zwany dalej WSA, wyrokiem z dnia 28 października 2009 r. sygn. akt II SA/Go 664/09, po rozpoznaniu skargi H. P. i W. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze, zwanego dalej SKO, z dnia [...] czerwca 2009 r. Nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej - uchylił zaskarżoną decyzję i stwierdził, że decyzja ta nie podlega wykonaniu oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania sądowego.

W uzasadnieniu WSA przedstawił następującą argumentację faktyczną i prawną: Prezydent Miasta Zielona Góra decyzją z dnia [...] grudnia 2007 r. Nr [...] ustalił dla H. i W. P. opłatę adiacencką w wysokości [...] zł. z tytułu wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, tj. urządzenia drogi oraz wybudowania sieci wodociągowej. Na skutek odwołania W. P. SKO decyzją z dnia [...] lutego 2008 r. Nr [...] uchyliło zaskarżone rozstrzygnięcie, z uwagi na brak potwierdzenia przed wydaniem decyzji aktualności operatu szacunkowego (upływ 12 miesięcy od daty jego sporządzenia). Rozpoznając ponownie sprawę Prezydent Zielonej Góry decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. Nr [...] ustalił opłatę adiacencką w wysokości [...] zł tytułem wzrostu wartości nieruchomości położonej w Zielonej Górze przy ul. [...] (obr. [...]), oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki nr [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] i [...] (po podziale oznaczone nr [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] i [...]) wobec stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej i deszczowej oraz do korzystania z wybudowanej drogi wraz z oświetleniem, co w toku postępowania potwierdziły: Wydział Inwestycji Miejskich, Biuro Zarządzania Drogami oraz "Zielonogórskie Wodociągi i Kanalizacje" Sp. z o.o. Przed wydaniem decyzji, w dniu [...] listopada 2008 r. pełnomocnik H. i W. P. zapoznał się z aktami sprawy i nie wniósł wtedy uwag do protokołu. Opłatę adiacencką określono w oparciu o stawkę w wysokości 50 % wzrostu wartości nieruchomości określoną w uchwale Rady Miasta Zielona Góra z dnia [...] stycznia 2001 r. Nr [...]. Na skutek odwołania, decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r. Nr [...], SKO utrzymało w mocy decyzję aprobując pogląd, że dniem od którego należy liczyć stworzenie warunków do podłączenia nieruchomości do urządzeń infrastruktury, jest dzień sporządzenia protokołu z ostatecznego odbioru technicznego (po usunięciu usterek); w sprawie jest to [...] listopada 2005 r. Nadto decyzja ustalająca opłatę adiacencką nie musiała stać się ostateczna w ciągu 3 lat od dnia stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej lub stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Z uwagi również, iż wymierzenie opłaty dotyczyło nieruchomości wchodzącej w skład wspólności ustawowej, skuteczne też było jej doręczenie tylko jednemu z małżonków. Stwierdzono, że organ I instancji w sposób prawidłowy przeprowadził całe postępowanie poprzedzające wydanie decyzji, w tym co do opracowania operatu szacunkowego zgodnie z przepisami prawa. Organ odwoławczy zwrócił przy tym uwagę, że odwołujący się nie wystąpili do organizacji zawodowych rzeczoznawców celem sprawdzenia prawidłowości jego sporządzenia ani nie przedłożyli dowodu z operatu innego rzeczoznawcy. Nie przedstawili też wyceny poniesionych nakładów na nieruchomość na rzecz budowy poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej. Organ odwoławczy potwierdził przy tym prawidłowość stanowiska organu I instancji, że skoro zebrany w sprawie materiał dowodowy był wystarczający dla jej rozstrzygnięcia, w uzasadnieniu decyzji Prezydent odniósł się do zgłoszonych w trakcie postępowania zarzutów, to nie miał obowiązku uwzględnienia żądań stron i przeprowadzenia dodatkowego postępowania dowodowego. Dotyczy to w szczególności operatu szacunkowego.