Wyrok NSA z dnia 23 czerwca 2017 r., sygn. I OSK 2429/15

Najistotniejszą do ustalenia w postępowaniu o stwierdzenie nieważności powinna być kwestia, czy powyższe uchybienia miały wpływ na wysokość ustalonego odszkodowania. Nie można bowiem przyjąć z góry założenia, iż naruszenie jednego z przepisów, który ma zastosowanie w rozpoznawanej sprawie oznacza, że decyzja w takiej sprawie została wydana z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Jakimowicz sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) sędzia del. WSA Magdalena Józefczyk Protokolant starszy inspektor sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 183/15 w sprawie ze skargi T. K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 183/15 oddalił skargę T. K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Decyzją z dnia [...] września 1975 r. Naczelnik Dzielnicy [...] orzekł o wywłaszczeniu za odszkodowaniem nieruchomości o powierzchni 2 903 m2, na którą składały się działka nr 1 o pow. 1466 m2 i działka nr 2 o pow. 1437 m2 położone w Warszawie M. stanowiące własność S.Ż.

W piśmie z dnia 12 czerwca 2013 r. T. K. spadkobierca byłej właścicielki wywłaszczonej nieruchomości S. Ż., wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji w części dotyczącej przyznanego odszkodowania. W uzasadnieniu wniosku zarzucono rażące naruszenie przepisu art. 22 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r., Nr 10, poz. 64 - dalej "ustawa wywłaszczeniowa"), poprzez brak udziału biegłego na rozprawie wywłaszczeniowo - odszkodowawczej, a tym samym nie wysłuchanie jego opinii.