Wyrok NSA z dnia 28 września 2017 r., sygn. I FSK 77/16

Wniosek o stwierdzenie nadpłaty wynikającej z nieprawidłowego naliczenia odsetek za nieterminowe uiszczenie zobowiązania podatkowego, może być złożony w terminie właściwym dla złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty z tytułu zobowiązania podatkowego, z nieuiszczeniem którego odsetki te są związane, który to termin określony został w art. 79 § 2 O.p. Ustalając zaś wskazany w tym przepisie upływ terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego należy uwzględnić okoliczności, jakie w przypadku konkretnego zobowiązania miały wpływ na bieg terminu przedawnienia. W sytuacji zatem, gdy bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z którym wiąże się wniosek o stwierdzenie nadpłaty, został przerwany lub zawieszony, w celu określenia terminowości złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty należy okoliczności te uwzględnić.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Bożena Dziełak (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 7 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 września 2015 r., sygn. akt I SA/Ol 323/15 w sprawie ze skargi P. T. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w O. (obecnie Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w O.) z dnia 7 kwietnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania podatkowego w sprawie stwierdzenia nadpłaty w postaci pobranych zawyżonych odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za miesiące wrzesień - grudzień 2008 r. oraz zwrotu nadpłaty wraz z należnym oprocentowaniem 1) uchyla zaskarżony wyrok, 2) uchyla postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 7 kwietnia 2015 r., nr [...] oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia 16 stycznia 2015 r., nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. na rzecz P. T. kwotę 737 (słownie: siedemset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.