Wyrok NSA z dnia 9 października 2012 r., sygn. II FSK 523/11
Po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego organ podatkowy nie może go już sprawdzać.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia (del.) NSA Zbigniew Romała, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 9 października 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. w S. sp. z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Rz 699/10 w sprawie ze skargi E. w S. sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 10 sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2002 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w R. na rzecz E. w S. sp. z o.o. kwotę 457 (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Rz 699/10, mocą którego oddalono skargę E. (...) w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 10 sierpnia 2010 r. w przedmiocie umorzenia postępowania podatkowego.
W motywach orzeczenia Sąd podał, że skarżąca złożyła w dniu 2 stycznia 2009 r. /data wpływu/ w Urzędzie Skarbowym w J. korektę deklaracji w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 rok, z której wynikała nadpłata podatku i w piśmie uzasadniającym złożenie korekty wyjaśniła, że dokonała zmiany wysokości kosztów uzyskania przychodu. W tej samej dacie złożyła także wniosek o stwierdzenie nadpłaty w tym podatku za 2002 rok w kwocie 220.426 zł oraz o zwrot nadpłaty. Powyższe wnioski oraz korekta deklaracji nadane zostały w urzędzie pocztowym w dniu 31 grudnia 2008 r.
Decyzją z dnia 17 lutego 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w J. umorzył postępowanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty jako bezprzedmiotowe, zaś Dyrektor Izby Skarbowej w R. decyzją z dnia 18 maja 2009 r. uchylił powyższą decyzję i przekazał sprawę organowi I instancji do ponownego rozpoznania, wskazując na konieczność wyjaśnienia rzeczywistej woli strony co do złożonego przez nią wniosku oraz skorygowanej deklaracji.