Wyrok NSA z dnia 23 czerwca 2005 r., sygn. FSK 2475/04
Skoro w w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2003 r. nie było jasnej i jednoznacznej regulacji dotyczącej określenia daty, na jaką powinno być dokonane zaliczenie nadpłaty. Wobec tego nie może być mowy o rażącym naruszeniu prawa przez przyjęcie, że datą tą powinien być dzień złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jak to przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny, a nie dzień powstania nadpłaty (czyli dzień zapłaty przez podatnika podatku w wysokości większej od należnej), jak twierdziła skarżąca Spółka.
Wyrokiem z dnia 26 marca 2004 r., III SA 1385/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki Akcyjnej "P." na postanowienie Ministra Finansów z dnia 5 maja 2003 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia w sprawie zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług.
W uzasadnieniu wyroku przedstawiono następujący przebieg postępowania:
- ostatecznym postanowieniem z 22 maja 2002 r. Drugi Urząd Skarbowy Warszawa - Śródmieście zaliczył Spółce nadpłatę, powstałą w dniu 11 sierpnia 2000 r. w wyniku złożonych korekt deklaracji VAT-7 za luty, marzec, czerwiec, lipiec, październik i listopad 1999 r.; została ona zarachowana na poczet zaległości w podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, sierpień, wrzesień i grudzień 1999 r. oraz na należne odsetki za zwłokę:
- w dniu 19 września 2002 r. Spółka wystąpiła o stwierdzenie nieważności tego postanowienia ze względu na rażące naruszenie przepisów prawa: art. 55 § 2, art. 74 § 1 pkt 1, art. 75, art. 165 § 2, art. 210 § 4 w zw. z art. 120, 124 i 219 Ordynacji podatkowej. Spółka przede wszystkim wskazała na rażące naruszenie art. 74 § 1 pkt 1 i art. 75 Ordynacji z uwagi na pominięcie wynikającego z tych przepisów momentu powstania nadpłaty (moment zapłaty podatku VAT). Wydanie decyzji w sprawie stwierdzenia nadpłaty, na wniosek Spółki, potwierdzało jedynie fakt istnienia i wysokość nadpłaty, zatem uprzednie powstanie nadpłaty w stosunku do następczego powstania zaległości podatkowych nie może powodować, zdaniem Spółki, negatywnych dla niej konsekwencji; wydanie postanowienia na podstawie art. 273 § 1 pkt 2 lit. b/ Ordynacji podatkowej nie może odnosić się do momentu złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty;