Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2017 r., sygn. I FSK 1952/15

W przypadku faktur, które jednoznacznie potwierdzają nabycie towarów na zasadach VAT-marża organ podatkowy, chcąc pozbawić Podatnika prawa do korzystania z opodatkowania transakcji sprzedaży na podstawie tej procedury, winien jednoznacznie wykazać, że Podatnik ten wiedział lub powinien wiedzieć, że transakcja, mająca stanowić podstawę do stosowania procedury VAT-marża, wiązała się z oszustwem (przestępstwem) podatkowym popełnionym przez wystawcę faktury.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA del. Halina Adamczewska-Wasilewicz, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Po 882/14 w sprawie ze skargi J. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu na rzecz J. T. kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2015 r., w sprawie I SA/Po 882/14, ze skargi J. T., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 lipca 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2008 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu po rozpatrzeniu odwołania utrzymał w mocy decyzję Dyrektora urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia 20 grudnia 2013 r., którą określono J. T., prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą "S.", wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za ww. okresy rozliczeniowe. Organ kontroli skarbowej ustalił, że Skarżący w 2008 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprowadzał do kraju pojazdy używane, nabywając je od osób fizycznych i osób prawnych z Niemiec, Włoch i Hiszpanii. W trakcie postępowania kontrolnego Skarżący przedłożył organowi między innymi faktury wystawione przez podmioty z Niemiec, tj. firmy W. GMBH, oraz S., na których zamieszczone zostały nadruki bądź pieczątki o treści "DIFERENZBESTEUERUNG NACH § 25a USTG", co oznacza, że transakcja podlega opodatkowaniu w systemie VAT- marża. Nabycie samochodów od ww. niemieckich kontrahentów rozliczone zostało przez Skarżącego jako zakupy towarów używanych, podlegające przy ich sprzedaży procedurze uproszczonej VAT-marża, na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 54, poz. 535, ze zm., dalej powoływana jako: "u.p.t.u.").