Wyrok NSA z dnia 16 grudnia 2010 r., sygn. I FSK 153/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Ryszard Mikosz, Sędzia NSA Barbara Wasilewska (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. E. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 14 października 2009 r. sygn. akt I SA/Ol 590/09 w sprawie ze skargi M. E. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 8 lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. E. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwoty 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

Wyrokiem z dnia 14 października 2009 r., sygn. akt I SA/Ol 590/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę M. E. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 8 lipca 2009 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług.

Stan sprawy przedstawiony przez Sąd I instancji:

M. E. prowadził działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Wielobranżowe "M." w zakresie sprzedaży sprzętu oraz akcesoriów żeglarskich, w tym również sprzedaży komisowej. W wyniku przeprowadzonych czynności kontrolnych stwierdzono, iż przyjął do sprzedaży komisowej sprzęt pływający, a następnie nieprawidłowo dokonał jego sprzedaży z zastosowaniem szczególnej procedury opodatkowania marży przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm., zwanej dalej "ustawą o VAT"). Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O., na podstawie zebranego materiału dowodowego, ustalił, iż był to sprzęt nowowyprodukowany, a zatem nie spełniał definicji towaru używanego. Mając powyższe na uwadze, w decyzji z dnia 29 kwietnia 2009 r., na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, określił podstawę opodatkowania, przyjmując obrót uzyskany ze sprzedaży łodzi pomniejszony o kwotę należnego podatku. W konsekwencji, w wydanej decyzji określił kwoty zobowiązania podatkowego w odmiennej w stosunku do zadeklarowanej przez stronę wysokości.