Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2017 r., sygn. I FSK 1269/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Izabela Najda - Ossowska (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F.-F. E. sp. z o.o. we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Po 544/14 w sprawie ze skargi F. F. E. sp. z o.o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 11 kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2012r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od F. F. E. sp. z o.o. we W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania administracyjnego.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę F. sp. z o.o. we W. (skarżąca/Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 11 kwietnia 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2012 r.

1.2. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że organ podatkowy I instancji, decyzją z dnia 27 listopada 2013 r. zweryfikował rozliczenie Spółki za maj 2012 r. kwestionując możliwość odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez W. Spółka Jawna z tytułu wpłaty zaliczki za mieszkanie, z uwagi na brak związku z czynnościami opodatkowanymi. Organ stwierdził, że zakupiony lokal mieszkalny wynajmowany jest przez Spółkę pracownikom na cele mieszkaniowe, a świadczenie usług najmu korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Decyzję tę, po rozpoznaniu odwołania, utrzymał w mocy Dyrektor Izby Skarbowej w P. zaskarżoną decyzją.

2. Skarga do Sądu pierwszej instancji:

2.1. W skardze do sądu administracyjnego skarżąca, zarzuciła naruszenie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podnosząc, że ustawodawca nie sprecyzował charakteru związku ze sprzedażą opodatkowaną, nie ograniczył go wyłącznie do związku bezpośredniego. Wobec tego związek ten należy postrzegać szerzej, jako każdy związek - zarówno bezpośredni, jak i pośredni - ze sprzedażą opodatkowaną, wykonywaną obecnie, uprzednio lub w przyszłości. Tylko wówczas będzie bowiem możliwa realizacja zasady neutralności VAT. Powołując się na konstrukcję VAT, skarżąca podkreśliła, że sporny wydatek ewidentnie został wykorzystany w procesie wykonywania czynności opodatkowanych. Nigdy nie zamierzała i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług najmu lokali o charakterze mieszkalnym. Zanegowała twierdzenia organu, że brak istnienia bezpośredniego związku z daną działalnością podatnika, wyklucza istnienie innego związku, niezależnie od tego, czy związek ten ma charakter bezpośredni, czy też pośredni. Spółka podniosła, że ustawodawca wprowadzając regulację, zgodnie z którą, w braku możliwości wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz w stosunku do których takie prawo nie przysługuje - należy ustalić stosowną proporcję, dopuszcza wielopłaszczyznowe postrzeganie powiązań pomiędzy dokonywanymi przez podatnika VAT wydatkami a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.