Wyrok NSA z dnia 19 listopada 2010 r., sygn. I FSK 1773/09

Dysponowanie przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia. Nie stanowi to jednak uprawnienia do odliczenia podatku, jeżeli nie towarzyszy mu spełnienie warunku w postaci wykonania rzeczywistej czynności rodzącej u wystawcy faktury obowiązek podatkowy z tytułu jej realizacji na rzecz nabywcy. Prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego z tytułu faktycznej czynności podatnika wystawiającego fakturę, czyli obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu. Jeżeli brak takiej faktycznej czynności u wystawcy faktury, nie może z jej tytułu powstać obowiązek podatkowy, a tym samym brak prawa do odliczenia podatku z takiej faktury.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia WSA del. Tomasz Kolanowski, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. H. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 7 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 1329/08 w sprawie ze skargi E. H. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 27 sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do października 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. H. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 7.200 (słownie: siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2009 r., sygn. akt I SA/Po 1329/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę E. H. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 27 sierpnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do października 2005 r.

Uzasadniając rozstrzygnięcie Sąd I instancji przedstawił przebieg postępowania w sprawie, z którego wynika, że decyzją z dnia 10 czerwca 2008 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. określił Skarżącej inne niż deklarowane kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za wskazane miesiące. Organ podał, iż podatnik obniżał podatek należny o podatek naliczony z faktur dokumentujących zakup oleju napędowego od firmy T. H. Z. "W." Sp. z o.o. w G.. Sprzedawca oleju napędowego uznany został za podmiot nieistniejący. "W." Sp. z o.o. mimo faktu dokonania rejestracji i składania deklaracji VAT nie odprowadzała podatku, nie prowadziła ewidencji sprzedaży i zakupu. Firma ta nie sporządzała bilansów, nie dopełniała obowiązków aktualizacyjnych oraz posługiwała się nieprawdziwymi adresami. Ustalono, że faktyczną działalność gospodarczą prowadził M. G., który posługiwał się nazwą Spółki. Osoba ta handlowała paliwem niewiadomego pochodzenia. Stwierdzono, że "działalność" M. G. polegała na zakupie paliwa od podmiotów nieznanych, bądź nieistniejących i służyła do jego dalszej odprzedaży - już jako towaru handlowego pochodzącego od podmiotu zarejestrowanego dla potrzeb podatku od towarów i usług. Działalność prowadzona w ten sposób powodowała, że poprzez obrót paliwem w tzw. "łańcuchu firm" paliwo to zostało wprowadzone przez firmę formalnie zarejestrowaną, tj. Spółkę THZ "W.". Stwierdzono także, że przedmiotowa firma nie zatrudniała żadnych pracowników. Na podstawie czynności kontrolnych przeprowadzonych u podatnika ustalono, że nieprawidłowości powodujące zawyżenie podatku naliczonego dotyczyły 48 faktur.