Wyrok NSA z dnia 20 października 2016 r., sygn. II OSK 65/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Paweł Groński Protokolant starszy inspektor sądowy Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 20 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 listopada 2014 r. sygn. akt IV SA/Po 153/14 w sprawie ze skargi G.S., H.F., M.S., M.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 listopada 2014 r. sygn. akt IV SA/Po 153/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznaniu skargi G.S., H.F., M.S., M.S., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzją z dnia [...] września 2011 r. Burmistrz Miasta i Gminy S. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu dziewiętnastu budynków mieszkalnych jednorodzinnych z garażami dwustanowiskowymi, zbiornikami bezodpływowymi na ścieki i infrastrukturą towarzyszącą na terenie działki nr 1 położonej w miejscowości G., ul. [...]. Decyzją z dnia [...] lutego 2012 r. Samorządowe Kolegium Odwoławczego w Poznaniu uchyliło decyzję organu pierwszej instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Następnie Burmistrz Miasta i Gminy S. jeszcze dwukrotnie wydał decyzję o odmowie ustalenia warunków dla przedmiotowej zabudowy, które kolejno były uchylane przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. Burmistrz Miasta i Gminy S. ponownie odmówił ustalenia wnioskowanych warunków zabudowy. Podał, że na podstawie analizy sporządzonej stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z dnia 26 sierpnia 2003 r. (Dz. U. Nr 164, poz. 1588 dalej jako rozporządzenie) ustalono, że na obszarze analizowanym (tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej) występują budynki o podobnych parametrach jak wnioskowana inwestycja. Jednak projektowany zespół zabudowy nie będzie stanowił kontynuacji linii istniejącej zabudowy - ze względu na jego rozproszenie na terenie w głębi nieruchomości objętej wnioskiem oraz ich planowane położenie względem drogi (wtórna linia zabudowy). Organ pierwszej instancji wyjaśnił, że niemożliwe jest ustalenie dla wszystkich projektowanych budynków linii zabudowy na zasadzie kontynuacji, gdyż w obszarze analizowanym zabudowa zlokalizowana jest wzdłuż dróg, a szerokość elewacji frontowej działki graniczącej z drogą, oraz przebiegające przez teren działki napowietrzne linie elektroenergetyczne nie pozwalają na usytuowanie wzdłuż niej wszystkich budynków objętych wnioskiem. W rezultacie, zdaniem organu, nie zostały w sprawie spełnione przesłanki określone w art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 z późn. zm.; dalej u.p.z.p.), co uniemożliwia uwzględnienie wniosku. Jednocześnie organ pierwszej instancji stwierdził, że pozostałe warunki określone w art. 61 ust. 1 u.p.z.p. zostały spełnione.