Wyrok NSA z dnia 16 lutego 2016 r., sygn. II OSK 1466/14

Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli niezasadne uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.

Teza od Redakcji

Dnia 16 lutego 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Leszek Kamiński Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia del. WSA Dorota Jadwiszczok /spr./ Protokolant asystent sędziego Julia Słomińska po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 23 stycznia 2014 r. sygn. akt II SA/Ke 1038/13 w sprawie ze skargi B. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 17 września 2013 r. nr ... w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 23 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Ke 1038/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę B. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z 17 września 2013 r. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.

Wyrok został wydany w następującym stanie sprawy:

Decyzją z 15 kwietnia 2013 r. organ I instancji, po rozpatrzeniu wniosku Gminy B.-Z., ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie kiosku o funkcji punktu informacji i sprzedaży o nieprzekraczalnej powierzchni sprzedaży 11 m2, na części działek oznaczonych nr ewid. ... i ..., usytuowanych w B.-Z. przy ul. P. W pkt 1-3 tego rozstrzygnięcia wyszczególniono rodzaj inwestycji, warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikające z przepisów odrębnych, jak również wskazano, że linie rozgraniczające teren inwestycji oznaczono literami ABCD-A na mapie stanowiącej integralną część decyzji. Organ dokonał stosownych uzgodnień oraz przeprowadził wymaganą analizę (część graficzna i tekstowa), uznając przy tym, że w niniejszej sprawie zostały spełnione wszystkie wymogi określone w art. 61 ust. 1 pkt 1 - 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012r. poz. 647 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W podstawie prawnej decyzji powołano także przepisy art. 59 ust. 1, art. 60 ust. 1, art. 54 oraz art. 64 ustawy.