Wyrok NSA z dnia 22 maja 2015 r., sygn. II OSK 2675/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia del. WSA Dorota Dąbek (spr.) Protokolant: starszy asystent sędziego Elżbieta Granatowska po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej S. Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Wr 332/13 w sprawie ze skargi S. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 2 lipca 2013r., sygn. akt II SA/Wr 332/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę S. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia [...] lutego 2013r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych wolnostojących w zabudowie zagrodowej wraz z niezbędną infrastrukturą.

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia [...] czerwca 2011r. nr [...] Wójt Gminy Ż. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych, wolnostojących, w zabudowie zagrodowej wraz z niezbędną infrastrukturą. W uzasadnieniu organ wywiódł, że działki sąsiednie, dostępne z tej samej drogi publicznej, nie są zabudowane w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu. Organ wyjaśnił, że teren zainwestowania może być dostępny komunikacyjnie przez projektowany zjazd, jednakże projektowane uzbrojenie terenu nie jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego. Organ wskazał także, że teren nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze, a inwestycja jest zgodna z przepisami odrębnymi. Wójt Gminy Ż. stwierdził również, że wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 1,5 ha, a ponadto dzierżawi gospodarstwo o powierzchni 5,5 ha, co stanowi powierzchnię większą, niż średnia powierzchnia gospodarstwa rolnego w gminie Ż. Z tego powodu, uwzględniając treść wniosku inwestora mówiącego o zagrodowym charakterze zamierzenia, organ nie zastosował art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W ocenie organu I instancji, z uwagi na niespełnienie warunku przewidzianego w art. 61 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy, nie było możliwe ustalenie warunków zabudowy dla wnioskowanej inwestycji.