Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2016 r., sygn. II OSK 2118/15

Dnia 13 kwietnia 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. WSA Teresa Zyglewska /spr./ Protokolant asystent sędziego Tomasz Muszyński po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych P. w P. i Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 maja 2015 r. sygn. akt IV SA/Po 1377/14 w sprawie ze skargi Z. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 maja 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] października 2014 r. nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Poznania z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...].

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd I instancji wskazał, że decyzją z dnia [...] stycznia 2014r. nr [...] Prezydent Miasta Poznania ustalił na wniosek P. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie ośrodka parafialnego składającego się z kościoła, kaplicy/plebanii, dzwonnicy, krzyża misyjnego i Groty Maryjnej wraz z małą architekturą, parkingiem naziemnym oraz infrastrukturą towarzyszącą i parkiem przewidzianą do realizacji w P., przy ul. B./K., na działkach nr [...],[...] i cz. dz. [...] ark. [...], obręb S.

Organ stwierdził, że obszar analizowany wyznaczono w promieniu 93 m od granic terenu, którego dotyczy wniosek. Ustalono, że w obszarze analizowanym znajdują się małe budynki mieszkalne wielorodzinne i jednorodzinne, a także budynek schroniska młodzieżowego, budynki garażowo-gospodarcze, tereny ogródków działkowych oraz lasy i tereny niezabudowane. W analizowanym obszarze budynki są zlokalizowane głównie we frontowych częściach działek w odległości od ok. 2m do ok. 12m od linii rozgraniczającej ulicę. Planowana inwestycja ma być zlokalizowana w głębi terenu w odległości ok. 84,3 m od strony ul. B. i ok..41,5 m od strony ul. K. i nie kontynuuje linii zabudowy istniejącej na działkach sąsiednich. W obszarze analizowanym średni wskaźnik intensywności zabudowy obliczony dla wszystkich budynków wynosi ok. 20%. Planowany wskaźnik zabudowy wynosi ok. 10% i nie kontynuuje średniego wskaźnika zabudowy. Średnia szerokość elewacji frontowej obliczona dla wszystkich budynków w obszarze analizowanym wynosi ok.15m. Planowany zespół zabudowy ma szerokość ok.63m. Budynek kościoła nie kontynuuje średniej szerokości elewacji, natomiast budynek plebanii kontynuuje średnią szerokość tej elewacji. Budynki mieszkalne jednorodzinne mają wysokość do ok. 8 m dla dachu płaskiego i do ok. 9 m dla dachu stromego, zaś wielorodzinne do ok. 15 m. Planowana wysokość budynków wynosi odpowiednio: kościół 20 m, kaplica 12 m, dzwonnica 22 m. Bryła kościoła oraz dzwonnica są wyższe od budynków znajdujących się w obszarze analizowanym. Budynki są przykryte dachami płaskimi i skośnymi o kącie nachylenia połaci od ok. .20 stopni do ok. 45 stopni. Planowane dachy strome kontynuują geometrię dachów występujących w obszarze analizowanym. Budynki mieszkalne jednorodzinne, wielorodzinne i usługowe tworzą czytelne linie zabudowy. Wnioskowany ośrodek parafialny ze względu na funkcję i specyfikę zabudowy nie kontynuuje wiodącej zabudowy mieszkaniowej, linii zabudowy, wskaźnika powierzchni zabudowy, szerokości elewacji frontowej, wysokości budynków oraz cech zagospodarowania terenu. Planowana inwestycja stanowi funkcję uzupełniającą towarzyszącą funkcji mieszkaniowej. Organ wskazał, iż rozporządzenie wykonawcze do ustawy dopuszcza odstąpienie od wartości średnich przy określaniu warunków zabudowy w uzasadnionych sytuacjach zgodnie z § 5 ust. 2, § 6 ust. 2, § 7 ust .4 rozporządzenia. W przedmiotowej sprawie wnioskowany wskaźnik zabudowy wynosi ok.10% i jest niższy od średniego, który wynosi 20%, lecz uwzględniając stosunkowo dużą powierzchnię wnioskowanego terenu oraz planowane jego zagospodarowanie istnieje możliwość wyznaczenia wskaźnika niższego od średniego. Szerokość elewacji frontowej kościoła wynosi 23 m, a łącznie z wirydarzem i kaplicą 6 m i jest większa od średniej szerokości elewacji wynoszącej ok.15 m. Uwzględniając wielkość działki ustalono, że istnieje możliwość wyznaczenia elewacji szerszej od wielkości średniej. Kościół o wysokości 20m i dzwonnica o wysokości 22m są wyższe od budynków znajdujących się w obszarze analizowanym, jednak z uwagi na swoją funkcję stanowią często dominantę przestrzenną, istnieje więc możliwość wyznaczenia wysokości zgodnie z wnioskiem. Dalej organ stwierdził, że planowana inwestycja jest zgodna z przepisami art. 61 ust.1 pkt 1 u.p.z.p., jak również spełnia wymogi z art. 61 ust.1 pkt 2-5 u.p.z.p. bowiem posiada dostęp do drogi publicznej, planowane uzbrojenie jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego, teren nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych oraz w sprawie nie mają zastosowania przepisy odrębne.