Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2016 r., sygn. I FSK 688/15

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA del. Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 grudnia 2014 r. sygn. akt VIII SA/Wa 186/14 w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 12 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług oraz orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności podatkowej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 5.400 zł (słownie: pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 19 grudnia 2014r. sygn. akt VIII SA/Wa 186/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: Sąd pierwszej instancji) oddalił skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 12 grudnia 2013 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. z dnia 18 października 2013 r. nr [...] określającą zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2007r. do sierpnia 2008r. zlikwidowanej spółce cywilnej C. - M. S., S. S. z siedzibą w R. (dalej: spółka) oraz orzekającej o solidarnej odpowiedzialności S. S. (dalej: skarżąca) z drugim wspólnikiem ww. spółki - M.S. za ww. zaległości podatkowe spółki w łącznej kwocie 1.878.792 zł oraz należne odsetki za zwłokę w łącznej kwocie 783.729 zł.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że z ustaleń poczynionych w trakcie postępowania podatkowego wynika, że spółka w kontrolowanym okresie (od grudnia 2007 r. do sierpnia 2008 r.) dokonywała sprzedaży pojazdów nabytych w krajach Unii Europejskiej i nielicznych pojazdów nabytych w kraju. Świadczyła również usługi transportowe, a także usługi pośrednictwa w zawieraniu umów leasingowych oraz usług pośrednictwa finansowego w zakresie udzielania kredytów na zakup samochodów. Nie wszystkie czynności sprzedaży (dostawy) towarów i usług oraz nabycia wewnątrzwspólnotowego spółka ewidencjonowała w księgach podatkowych. Zaniżała w ten sposób obroty i podatek należny. Spółka prowadziła działalność gospodarczą od dnia 11 września 2007 r. do dnia 2 września 2008 r., a zarejestrowanym podatnikiem VAT była od dnia 1 października 2007 r. do dnia likwidacji działalności gospodarczej. Wspólnicy spółki okazali do kontroli nieliczne dokumenty podatkowe i bankowe dotyczące wyłącznie 3 ostatnich miesięcy, w których spółka prowadziła działalność gospodarczą. Z zeznań jej wspólników wynikało, że w sierpniu 2008 r. została skradziona pozostała dokumentacja podatkowa spółki. Organ podatkowy pierwszej instancji dokonał zatem znacznej ilości czynności zmierzających do pozyskania brakujących dokumentów, między innymi wystąpił do właściwych organów krajowych i państw unijnych z wnioskami o udostępnienie informacji dotyczących transakcji spółki. Wzywał także jej wspólników do przedłożenia wszelkich dowodów mogących mieć wpływ na prowadzone postępowanie podatkowe. Z zebranego materiału dowodowego, zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji, wynika, że spółka nabyła 166 pojazdów w kontrolowanym okresie, a sprzedaż udokumentowała fakturami VAT tylko w 98 przypadkach. Zaniżyła zatem obroty, a także podatek należny, z tytułu dostawy 68 pojazdów. Zaniżyła także podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdów. Podstawę opodatkowania określono w drodze oszacowania, stosując przepisy art. 23 § 4 i § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.; dalej: O.p.), z uwzględnieniem dowodów źródłowych oraz danych wynikających z miesięczników (katalogów) INFO - EKSPERT. Stanowisko powyższe utrzymał w mocy organ odwoławczy we wskazanej na wstępie decyzji.