Wyrok NSA z dnia 21 października 2015 r., sygn. I FSK 1106/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 21 października 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 marca 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 1528/13 w sprawie ze skargi B. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 11 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług (odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej) 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji

Wyrokiem z dnia 5 marca 2014 r., sygn. akt III SA/Gl 1528/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę B. S. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 11 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w podatku od towarów i usług.

2. Przedstawiony przez sąd pierwszej instancji tok postępowania.

2.1. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w B. wydał w dniu 28 czerwca 2010 r. decyzję o nr [...], w której określił skarżącej (noszącej wówczas nazwisko B. S.) zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za sierpień 2008 r. Od tej decyzji skarżąca nie wniosła odwołania i stała się ostateczna.

2.2. W dniu 18 lutego 2013 r. skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji z 28 czerwca 2010 r., podnosząc, że została wydana z rażącym naruszeniem prawa oraz skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie. Skarżąca podała we wniosku, że zezwoliła A. B. mieszkającemu w Niemczech na posługiwanie się jej firmą i to on wykonywał czynności objęte podatkiem od towarów i usług. Zarzuciła organowi podatkowemu, że nie zbadał i nie ustalił wzajemnych relacji pomiędzy nią a A. B. Zaakcentowała również, że Dyrektor Izby Skarbowej w K., decyzją z 25 czerwca 2012 r., nr [...], uchylił w całości decyzje organu pierwszej instancji w podatku VAT za sierpień i wrzesień 2009 r., przyjmując, że w sprawie powinna zostać podjęta próba wyjaśnienia i zweryfikowania okoliczności dotyczących udziału osób trzecich w prowadzonej przez skarżącą działalności gospodarczej. Według skarżącej analogiczna sytuacja występuje w wypadku zobowiązania za sierpień 2008 r.