Wyrok NSA z dnia 12 października 2016 r., sygn. II FSK 2490/14

Według Trybunału Konstytucyjnego, zasada równości daje się wyrazić w formule takiej że nie wolno tworzyć takiego prawa, które różnicowałoby sytuację prawną podmiotów będącej w takiej samej sytuacji faktycznej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 12 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. M.-J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Po 1029/13 w sprawie ze skargi M. M.-J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych nabytych lub wybudowanych po dniu 31 grudnia 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. M.-J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu kwotę 1200 (słownie: jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Po 1029/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 roku, poz. 270) - dalej p.p.s.a. - oddalił skargę M. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 7 sierpnia 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych nabytych lub wybudowanych po 31 grudnia 2008 r.

Ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że decyzją z dnia 10 maja 2013 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego P. na podstawie art. 207 oraz art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej - dalej: Ord. pod., art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a), art. 19 ust. 1, art. 22 ust. 6c, art. 30e, art. 45 ust. 1, art. 45 ust. 4 pkt 4, art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.) - dalej: u.p.d.o.f., w zw. z art. 14 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw określił M. M. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym za 2010 r. z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych nabytych lub wybudowanych po dniu 31 grudnia 2008 r., na kwotę 22.686 zł. W uzasadnieniu powyższej decyzji organ wskazał, że w dniu 8 stycznia 2011 r. M. M. złożyła zeznanie PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2010, w którym wykazała: przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy: 666 666,67 zł; koszty uzyskania przychodu: 547 370,12 zł; dochód: 119 296,11 zł; podatek należny: 22 666,00 zł oraz kwotę do zapłaty: 22 666,00 zł. W tym samym dniu podatniczka założyła wniosek o zwrot nadpłaconego podatku w kwocie 22 666,00 zł . Wraz z przedmiotowym wnioskiem strona złożyła kolejną korektę deklaracji PIT - 39 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2010, w której wykazała przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy: 250 000,00 zł; koszty uzyskania przychodu: 547 370,12 zł; strata: 297 370,56 zł; podatek należny: 0,00 zł oraz kwotę do zapłaty: 0,00 zł.