Wyrok NSA z dnia 24 sierpnia 2016 r., sygn. II FSK 1218/16

Uprawnienie gminy do określania, a tym samym różnicowania stawek opłaty dla poszczególnych targowisk, w granicach zakreślonych w art. 19 ust. 1 lit. a u.p.o.l., jest przejawem umożliwienia jednostce samorządu terytorialnego, jaką jest gmina - wpływania, przez kształtowanie pożądanej w danym czasie miejscowej polityki podatkowej, na lokalną gospodarkę, zapewniając swobodę w reagowaniu na bieżące potrzeby zbiorowe lokalnej społeczności. Potrzeby te mogą dotyczyć różnych sfer życia społecznego, czy gospodarczego. Uchwała organu gminy podlega jedynie badaniu pod względem zgodności z prawem a nie celowości, rzeczywiste zatem przesłanki podjęcia uchwały, o ile mieszczą się w granicach przepisów prawa, nie mogą być skutecznie kwestionowane.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Wojciech Stachurski, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 10 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Rz 852/15 w sprawie ze skargi P. Z. na uchwałę Rady Miejskiej w P. z dnia 27 kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie opłaty targowej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. Z. na rzecz Rady Miejskiej w P. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I.1. Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Rz 852/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę P. Z. na uchwałę Rady Miejskiej w P. z dnia 27 kwietnia 2015 r. w przedmiocie opłaty targowej.