Wyrok NSA z dnia 14 stycznia 2014 r., sygn. I OSK 2261/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Barbara Adamiak, Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz (spr.), Sędzia NSA Maciej Dybowski, Protokolant asystent sędziego Jan Wasilewski, po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 13 czerwca 2013 r. sygn. akt II SAB/Bk 16/13 w sprawie ze skargi M. B. i J. B. na bezczynność Prezydenta Miasta B. w przedmiocie ustalenia i wypłaty odszkodowania za przejętą nieruchomość 1. uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 1. i zobowiązuje Prezydenta Miasta B. do załatwienia wniosku M. B. i J. B. z dnia [...] maja 2012 r. w terminie dwóch miesięcy od daty zwrotu akt organowi; 2. w pozostałym zakresie skargę kasacyjną oddala.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 13 czerwca 2013 r., sygn. akt II SAB/Bk 16/13 po rozpoznaniu skargi M. B. i J. B. na bezczynność Prezydenta Miasta B. w przedmiocie ustalenia i wypłaty odszkodowania za przejętą nieruchomość zobowiązał Prezydenta Miasta B. do załatwienia wniosku M. B. i J. B. z dnia 11 marca 2011 r. w terminie dwóch miesięcy od daty zwrotu akt organowi, stwierdził, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa i wymierzył Prezydentowi Miasta B. grzywnę w wysokości 500 złotych.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:

M. B. i J. B., pismem z dnia 2 marca 2013 r. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na bezczynność Prezydenta Miasta B. w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie odszkodowania za działki oznaczone numerami geodezyjnymi [...], [...], [...], które na mocy decyzji Prezydenta Miasta B. z dnia [...] stycznia 2011 r. przeszły z mocy prawa na własność Gminy B. w trybie art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Z uzasadnienia skargi wynika, że po uprawomocnieniu się decyzji z dnia [...] stycznia 2011 r., wnioskiem z dnia 11 marca 2011 r. skarżący wnieśli do Prezydenta Miasta B. o odszkodowanie za przejęte nieruchomości poprzez przyznanie nieruchomości zamiennej o nr [...]. Zdaniem skarżących, przez ponad rok organ zwodził wnioskodawców z załatwieniem sprawy, chociaż wiedział od początku, że nie mógł zrealizować wniosku w takim kształcie, gdyż nie był właścicielem działki o nr [...]. W dniu 18 maja 2012 r. skarżący zwrócili się do Prezydenta Miasta B. o wypłatę odszkodowania, rezygnując z jakiejkolwiek zamiany działek. Organ winien zatem zastosować zasady i tryb postępowania obowiązujący przy wywłaszczaniu nieruchomości i wydać decyzję administracyjną o przyznaniu odszkodowania. Do chwili wniesienia skargi organ nie podjął w tym kierunku żadnych kroków. W dniu 15 stycznia 2013 r. skarżący złożyli zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie, jednakże organ zamiast przesłać je do organu wyższego rzędu, sam je rozpoznał i udzielił odpowiedzi w piśmie z dnia 15 lutego 2013 r., w którym uznał, że jest ono niezasadne.