Wyrok NSA z dnia 9 lipca 2013 r., sygn. I OSK 1686/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak sędzia NSA Anna Lech (spr.) sędzia del. NSA Janusz Furmanek Protokolant asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2013 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 marca 2012 r. sygn. akt III SA/Gd 8/12 w sprawie ze skargi [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Gdańsku z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie utworzenia służby bezpieczeństwa i higieny pracy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 22 marca 2012 r., sygn. akt III SA/Gd 8/12, oddalił skargę [...] Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Gdańsku z dnia [...] października 2011 r., nr [...], w przedmiocie utworzenia służby bezpieczeństwa i higieny pracy.

W uzasadnieniu Sąd podał następujący stan sprawy: decyzją zawartą w nakazie Inspektora Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w Gdańsku z dnia [...] września 2011 r., na podstawie art. 11 pkt 1, 2, 3, 6, 6a w związku z art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 89, poz. 589 z późn. zm.) nakazano spółce [...] Sp. z o. o. z siedzibą w S. utworzenie w jej zakładzie służby bezpieczeństwa i higieny pracy z uwagi na liczbę zatrudnionych pracowników.

Od tego nakazu Spółka [...] Sp. z o.o. złożyła odwołanie podnosząc, że nakaz jest formalnie i merytorycznie nieuzasadniony albowiem pracodawca faktycznie utworzył w zakładzie służbę bhp. Jest ona pełniona na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej w dniu 29 stycznia 2009 r. z T. Ż., osobą posiadającą niezbędne uprawnienia w tym zakresie. Wskazano, że inspektor pracy nie miał żadnych zastrzeżeń do jakości pracy służby bhp. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych podniesiono, że jeżeli przedsiębiorstwo nie ma odpowiednich zasobów do zorganizowania środków ochronnych i zapobiegawczych przed zagrożeniami, to powinno skorzystać z usług podmiotów zewnętrznych, a podstawą wykonywania zadań przez specjalistę spoza zakładu pracy może być umowa cywilna.