Wyrok NSA z dnia 4 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 2057/11

Mimo, iż główny ciężar dowodzenia spoczywa na organach podatkowych, to przepisy art. 122 i art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej nie mogą stanowić źródła nieograniczonego obowiązku badania sprawy i poszukiwania dowodów i nie zwalaniają podatnika z obowiazku współdziałania w procesie ustalania okolicznosci faktycznych istotnych dla rozstrzygniecia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 46/11 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 25 listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie, 2) zasądza od J. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2011 r., sygn. akt I SA/Kr 46/11, w sprawie ze skargi J. P., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 25 listopada 2010 r. oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych.

W uzasadnieniu orzeczenia wyjaśniono, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w T. z dnia 23 sierpnia 2010 r. odmawiającą J. P. umorzenia zaległości podatkowej w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 3.080 zł wraz z odsetkami. Organ wyjaśnił, że powstanie obowiązku podatkowego nastąpiło w wyniku zaciągnięcia przez skarżącego pożyczki w kwocie 154.000 zł, którą przeznaczył na spłatę R. P. należności związanej z podziałem małżeńskiego majątku wspólnego.