Wyrok NSA z dnia 30 maja 2012 r., sygn. II OSK 398/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj /spr./ Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędzia del. NSA Jacek Hyla Protokolant asystent sędziego Agnieszka Chorab po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 października 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 334/10 w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od W. S. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 października 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 334/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd podał następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Komendant Stołeczny Policji - w wyniku przeprowadzenia ponownego postępowania administracyjnego w związku z uchyleniem przez Komendanta Głównego Policji decyzją z dnia [...] października 2008 r., nr [...] poprzedniej decyzji Komendanta Stołecznego Policji z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...] - wydał w dniu [...] października 2009 r. decyzję nr [...] cofającą W. S. pozwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej. W uzasadnieniu decyzji organ podniósł, że kilkakrotne skazanie skarżącego wyrokami sądów za czyny z art. 190 § 1 k.k. (groźby pozbawienia życia i zdrowia kierowane przez kilka lat do innego człowieka), z art. 226 § 1 k.k. (znieważenie funkcjonariusza publicznego podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych) i z art. 212 § 1 k.k. (pomówienie mogące poniżyć osobę w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub działalności) stanowi okoliczność nakazującą zaliczyć skarżącego do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji, a tym samym zastosowanie art. 18 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Organ uznał też, że ustały okoliczności faktyczne stanowiące podstawę wydania pozwolenia, albowiem skarżący został wykluczony z Polskiego Związku Łowieckiego, w związku z czym jako drugą podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia organ wskazał art. 18 ust. 4 ustawy o broni i amunicji.