Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. I OSK 678/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Izabella Kulig- Maciszewska Sędziowie sędzia NSA Joanna Banasiewicz sędzia del. WSA Czesława Nowak- Kolczyńska (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Magdalena Błaszczyk po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2012r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 29 listopada 2011 r. sygn. akt II SA/Rz 987/11 w sprawie ze skargi E. P. na decyzję Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 listopada 2011 r. sygn. akt II SA/Rz 987/11, sprostowanym postanowieniem z dnia 10 stycznia 2012 r. w zakresie daty oraz numeru zaskarżonego rozstrzygnięcia, które to postanowienie sprostowano następnie postanowieniem z dnia 2 lutego 2012 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę E. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.

Wspomniane wyżej orzeczenie podjęto w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej: SKO) w T. decyzją z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania E. P. od decyzji Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w G. z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...]odmawiającej przyznania zasiłku celowego na odbudowę budynku mieszkalnego w T., przy ul. B. 8, utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.

W ocenie organu odwoławczego okolicznością nie budzącą wątpliwości pozostaje fakt, że w wyniku powodzi z maja i czerwca 2010 r. E. P. poniosła stratę, albowiem należący do niej budynek mieszkalny położony w T. przy ul. B. 8 uległ zniszczeniu. Decyzją z dnia 1 [...] lipca 2009 r. Nr [...]Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w T. nakazał E. P. dokonanie rozbiórki przedmiotowego budynku mieszkalnego. Wartość utraconego majątku oszacowana przez biegłego - na zlecenie E. P. - wskazuje na kwotę 152.595 zł. W przekonaniu Kolegium wnioskowane świadczenie nie mogło zostać przyznane, ponieważ zniszczony wskutek powodzi dom nie pełnił dla E. P. funkcji mieszkaniowej, a jego zniszczenie nie pozbawiło strony miejsca schronienia zdatnego do pełnienia takiej funkcji. Zainteresowana, jak wynika z wywiadu środowiskowego, zamieszkuje (zarówno przed powodzią, jak i aktualnie) w należącym do niej mieszkaniu w S., pod adresem ul. W. 20/13. Organ odwoławczy podkreślił, że szereg dowodów przeprowadzonych w sprawie świadczy o tym, że zniszczony budynek nie był wykorzystywany jako mieszkanie zainteresowanej. W szczególności nie były zawierane umowy w zakresie dostawy mediów (wody i odbioru ścieków, odpadów). Co istotne, E. P. posiada stałe zameldowanie w S. i tam też koncentrują się jej interesy życiowe oraz skupia się jej centrum bytowe. Oświadczenia osób stwierdzających fakt zamieszkiwania strony w zniszczonym aktualnie budynku, dołączone do pisma pełnomocniczki strony odwołującej się nie mają - w ocenie organu II instancji - mocy dowodowej, gdyż nie zostały złożone przed uprawnionym do ich odebrania organem po pouczeniu o odpowiedzialności karnej. Ponadto wniosek o pomoc wpłynął dopiero w 2011 r., co w przypadku osób pozbawionych mieszkania byłoby działaniem o wiele spóźnionym, w stosunku do zdarzenia, które zniszczyło dom (maj-czerwiec 2010 r.). Udzielenie pomocy na odbudowę (remont) zniszczonego domu nie spełniałoby funkcji świadczeń z pomocy społecznej określonej w art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009 r., nr 175, poz. 1362), powoływanej dalej jako Ups.