Wyrok NSA z dnia 14 listopada 2012 r., sygn. II OSK 1243/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Sędziowie: Sędzia NSA Jerzy Bujko (spr.) Sędzia WSA del. Dorota Jadwiszczok Protokolant: asystent sędziego Katarzyna Ślizak po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Spółdzielni [...] z siedzibą w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 3 lutego 2011 r. sygn. akt II SA/Łd 1497/10 w sprawie ze skargi Spółdzielni [...] z siedzibą w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 3 lutego 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę Spółdzielni [...] z siedzibą w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie i nadbudowie istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej położonego w Ł. przy ul. A. na działce nr [...], obręb [...].

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. po rozpatrzeniu wniosku M.K., Prezydent Miasta Łodzi, na podstawie art. 104 k.p.a. oraz art. 53, art. 54, art. 59, art. 60, art. 61 i art. 64 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), odmówił ustalenia warunków zabudowy dla przedmiotowej inwestycji. Organ uznał, że planowana inwestycja nie spełnia warunków wymienionych w art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Działki sąsiednie nie są zabudowane w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych oraz intensywności wykorzystania terenu. Organ wskazał, że przy ul. A. wytworzył się jednorodny układ urbanistyczny, polegający na zabudowie kolejnych działek budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi w układzie szeregowym, o szerokości elewacji frontowej ok. 6 m z wyraźnie wykształconą linią zabudowy. Budynki połączone są ścianami szczytowymi lokalizowanymi w granicy działek, tworzą równoległe ciągi zabudowy wzdłuż ulic osiedla rozdzielane niskimi budynkami infrastruktury technicznej. Prawie wszystkie działki na tym osiedlu mają jednakową szerokość odpowiadającą szerokości budynku. Wyjątek stanowią skrajne segmenty zabudowy szeregowej z szerszymi działkami. Ponadto średnia i jednocześnie maksymalna szerokość elewacji frontowej budynku mieszkalnego w obszarze analizowanym wynosi 6,0 m, podczas gdy elewacja przedmiotowego budynku po rozbudowie wyniosłaby 9,5 m. Zgodnie zaś z § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 164, poz. 1588) nie ma podstaw do wyznaczenia innej szerokości elewacji frontowej, znajdującej się od strony frontu działki, niż średnia szerokość elewacji frontowych istniejącej zabudowy na obszarze analizowanym. Dodatkowo organ wskazał, że nowa zabudowa jest dopuszczalna o tyle, o ile można ją już pogodzić z istniejącą zabudową.