Wyrok NSA z dnia 13 września 2012 r., sygn. I OSK 315/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska, Sędzia NSA Anna Lech (spr.), Sędzia del. NSA Jacek Hyla, Protokolant st. asystent sędziego Ewa Dubiel, po rozpoznaniu w dniu 13 września 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 października 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 587/11 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 6 października 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 587/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Gminy Miejskiej L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lutego 2011 r., nr [...], w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość.
W uzasadnieniu Sąd wskazał na następujący stan sprawy: Wojewoda Mazowiecki decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Prezydenta Miasta L. od decyzji Starosty L. z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...], wydanej na podstawie art. 73 ustawy z 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.), ustalającej na rzecz J. D. i jego żony A. D. odszkodowanie za grunt położony w L., oznaczony w ewidencji gruntów jako działka ewidencyjna nr 89/3 z obrębu ew. 33, o powierzchni 397 m², zajęty pod publiczną drogę gminną ul. [...] - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Organ wskazał, że wysokość odszkodowania została ustalona w oparciu o operat szacunkowy sporządzony w dniu 30 kwietnia 2010 r. przez rzeczoznawcę majątkowego, który ustalił, że na rynku lokalnym brak jest transakcji nieruchomościami gruntowymi przeznaczonymi lub zajętymi pod drogi publiczne, a w związku z tym nie można było zastosować § 36 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109 z późn. zm.), zatem uzasadnione było zastosowanie § 36 ust. 2 rozporządzenia.