Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2012 r., sygn. II FSK 1434/10

To na osobie, do której skierowano tytuł wykonawczy, spoczywa obowiązek wskazania, na której z okoliczności z wymienionych w art. 33 u.p.e.a. opiera swój zarzut.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 17 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Ol 112/10 w sprawie ze skargi R. C. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 21 lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie sygn. akt I SA/Ol 112/10 oddalił skargę R. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 21 lutego 2008 r. w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.

Ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. na podstawie tytułów wykonawczych z dnia 14 grudnia 2007 r. prowadził postępowanie egzekucyjne wobec majątku zobowiązanego. Podstawę prawną obowiązku wymienionego w tytułach wykonawczych stanowiły dwie decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. z dnia 23 listopada 2007 r. w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001r. oraz zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów (ze sprzedaży lokali mieszkalnych). Pismami z dnia 5 i 8 stycznia 2008 r. zobowiązany wniósł zarzut w sprawie prowadzenia egzekucji na podstawie art. 33 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2005r. nr 229, poz. 1954 ze zm.) - dalej u.p.e.a., wskazując na nieistnienie obowiązku wskazanego w tytułach wykonawczych. Podniósł, że przywołane w tytułach wykonawczych decyzje nie zostały doręczone zobowiązanemu, zatem obarczone są wadą uniemożliwiającą prowadzenie egzekucji. W związku z powyższym, na podstawie art. 59 § 1 pkt 2 u.p.e.a., wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego.