Wyrok NSA z dnia 31 stycznia 2012 r., sygn. I FSK 479/11

Skoro instytucja oszacowania podstawy opodatkowania pozostaje poza systemem podatku VAT, to należy ją potraktować za zgodną z prawem unijnym. Stąd też uprawniony jest wniosek, że przepisy ustawy o VAT jak i jej europejski wzorzec wynikający z przywołanej wyżej VI Dyrektywy nie sprzeciwiają się dopuszczalności ustalenia podstawy opodatkowania tym podatkiem w drodze szacunku, o ile oczywiście będzie on respektować cechy szczególne tegoż podatku, a zarzut tego rodzaju nie został w skardze kasacyjnej postawiony.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk - Sadowski, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 894/10 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 15 czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 1800 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 listopada 2010r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 15 czerwca 2010r. przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2006r. W uzasadnieniu wskazano, że Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w G., w toku ponownego rozpatrzenia sprawy decyzją z dnia 26 października 2009 r. określił zobowiązanie podatkowe. W uzasadnieniu wskazał, że podatnik w 2005 r. korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 53, poz. 545 ze zm., dalej jako ustawa o VAT). W październiku 2005 r. podatnik przekroczył limit obrotów ponad kwotę uprawniająca do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania i stał się podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem działalności gospodarczej był handel odzieżą używaną. Podatnik nie prowadził odrębnej ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług, a uzyskany obrót ze sprzedaży, dokumentowany rachunkami i dowodami wewnętrznymi ewidencjonował w ewidencji przychodów prowadzonej dla potrzeb zryczałtowanego podatku dochodowego. Na podstawie zestawienia zaewidencjonowanej sprzedaży, wielkości zakupów oraz stanu remanentu początkowego na dzień 2 stycznia 2006 r. stwierdzono różnice wskazujące na zaniżenie przychodu ze sprzedaży towarów. Organ I instancji stwierdził, że prowadzona przez podatnika ewidencja jest nierzetelna. Wskazał, że wobec braku danych odstąpiono od zastosowania metod wymienionych w art. 23 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej jako Ordynacja podatkowa) i dokonano oszacowania sprzedaży towarów handlowych na podstawie art. 23 § 4 Ordynacji podatkowej w oparciu o dowody zgromadzone w toku postępowania kontrolnego, tj. w szczególności o spisy z natury towarów, dokumenty źródłowe potwierdzające zakup oraz sprzedaż towarów. Organ podatkowy na podstawie dowodów wewnętrznych i rachunków sprzedaży za 2006 r. określił średnią jednostkową cenę sprzedaży. Na podstawie sporządzonego przez stronę remanentu towarów na dzień 2 stycznia 2006 r. i dzień 31 grudnia 2006 r. ustalono wielkość sprzedaży towarów w 2006 r., następnie przyjmując średnią cenę za 1 kg towaru oszacowano przychód podatnika w 2006 r. Strona pomimo utraty prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług nie złożyła zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, nie składała deklaracji VAT-7 oraz nie opodatkowała osiągniętego obrotu.