Wyrok NSA z dnia 31 stycznia 2012 r., sygn. I FSK 480/11

Określona w art. 23 Ordynacji podatkowej instytucja oszacowania podstaw opodatkowania jest konstrukcją znajdującą się poza systemem podatku od towarów i usług, przez co nie można jej traktować za środek specjalny, pojmowany jako odstępstwo od unormowań VI Dyrektywy, czy obecnie obowiązującej Dyrektywy nr 112/2006.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk - Sadowski, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 895/10 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 15 czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do września 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 1800 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 listopada 2010r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 15 czerwca 2010r. przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do września 2007r. W uzasadnieniu wskazano, że Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w G., w toku ponownego rozpatrzenia sprawy decyzją z dnia 26 października 2009 r. określił zobowiązanie podatkowe. W uzasadnieniu organ wskazał, że w związku z wykazaną sprzecznością pomiędzy wartością zakupu a wartością dostaw towarów, tj. dokonywaniem dostaw towaru z ujemną marżą handlową prowadzona przez podatnika ewidencja przychodu za 2007r. nie odzwierciedla rzetelnie procesów gospodarczych, a w konsekwencji na podstawie art. 193 § 4ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej jako Ordynacja podatkowa)nie może być uznana za dowód w zakresie, w jakim dokumentuje sprzedaż towarów.Wskazał, że wobec braku danych odstąpiono od zastosowania metod wymienionych w art. 23 § 3 Ordynacji podatkowej i dokonano oszacowania sprzedaży towarów handlowych na podstawie art. 23 § 4 Ordynacji podatkowej w oparciu o dowody zgromadzone w toku postępowania kontrolnego, tj. w szczególności o spisy z natury towarów, dokumenty źródłowe potwierdzające zakup oraz sprzedaż towarów.Organ podatkowy na podstawie dowodów wewnętrznych i rachunków sprzedaży za 2007 r. określił średnią jednostkową cenę sprzedaży. Na podstawie sporządzonego przez stronę remanentu towarów na dzień 2 stycznia 2007 r. i dzień 31 października 2007 r. ustalono wielkość sprzedaży towarów w 2006 r., następnie przyjmując średnią cenę za 1 kg towaru oszacowano przychód podatnika w 2007 r.