Wyrok NSA z dnia 10 marca 2011 r., sygn. I OSK 1575/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. WSA Leszek Kamiński Protokolant st. inspektor sądowy Barbara Dąbrowskai po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.Sz. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 154/10 w sprawie ze skargi M.Sz. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 154/10 oddalił skargę M. S. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia (...) listopada 2009 r. nr (...) w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:

Rozkazem personalnym nr (...) z dnia (...) sierpnia 2009 r. Dyrektor Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej, na podstawie 112 ust. 1 pkt 1 oraz art. 115 ust.1 pkt 2 i ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r., Nr 141, poz. 892 ze zm.), powoływaną dalej także jako "ustawa", oraz § 14 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 stycznia 2008 r. w sprawie zwalniania żołnierzy zawodowych z zawodowej służby wojskowej (Dz. U. Nr 23, poz.137), przychylając się do wniosku Dowódcy 1 Pułku Specjalnego, zwolnił M. S. z zawodowej służby wojskowej i przeniósł do rezerwy z dniem 30 września 2009 r. W uzasadnieniu rozkazu personalnego organ podał, iż M. S. został uznany winnym popełnienia przestępstwa określonego w art. 233 § 1 K.k. i skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Cieszynie z dnia 27 kwietnia 2009r., sygn. akt II K 127/09, na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata; wyrok ten uprawomocnił się z dniem 5 maja 2009 r. Organ wskazał jednocześnie, że Dowódca 1 Pułku Specjalnego wystąpił z wnioskiem do organu zwalniającego, za pośrednictwem organu właściwego do wyznaczania na stanowisko służbowe, tj. Dowódcy Wojsk Specjalnych, na podstawie § 14 ust. 1 pkt 1 przywołanego wyżej rozporządzenia w sprawie zwalniania żołnierzy zawodowych z zawodowej służby wojskowej, o zwolnienie M. S. z zawodowej służby wojskowej. Dowódca Wojsk Specjalnych opowiedział się za pozostawieniem go w dalszej służbie, mając na względzie dotychczasowy przebieg służby oficera.