Wyrok NSA z dnia 2 marca 2011 r., sygn. II OSK 2179/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wiesław Kisiel Sędziowie sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska sędzia del. WSA Elżbieta Kremer /spr./ Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Kopalni Węgla Brunatnego "[...]" w K. Spółka Akcyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 lipca 2010 r. sygn. akt II SA/Po 351/10 w sprawie ze skargi Kopalni Węgla Brunatnego "[...]" w K. Spółka Akcyjna na decyzję Wielkopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 23 lipca 2010r. sygn.akt II SA/Po 351/10 oddalił skargę Kopalni Węgla Brunatnego " [...]" w K. Spółka Akcyjna na decyzję Wielkopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] marca 2010r. Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.

Decyzją z dnia [...] maja 2008r. nr [...] znak [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w [...] stwierdził u Z. P. chorobę zawodową - obustronny trwały ubytek słuchu typu ślimakowego spowodowany hałasem, wymieniony pod.poz.21 wykazu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawie zgłaszania podejrzenia rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach ( Dz.U. Nr 132, poz. 1115). W uzasadnieniu decyzji organ powołał się na orzeczenie lekarskie nr [...] z dnia [...] marca 2008r. o rozpoznaniu choroby zawodowej, które wydał Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w Sosnowcu. Podał, że Z. P. zatrudniony był w Kopalni Węgla Brunatnego " [...]" w K. od 16 września 1974r. do 31 grudnia 2006r., wskazując szczegółowo na jakich stanowiskach w jakim okresie czasu. Organ stwierdził, że w sprawie nie występują okoliczności wskazujące, by uszkodzenie słuchu mogło nastąpić z przyczyn pozazawodowych, natomiast przeprowadzone dowody potwierdzają, że w okresie wykonywania pracy zawodowej był on narażony na hałas przekraczające dopuszczalne normy.