Wyrok NSA z dnia 11 lutego 2010 r., sygn. I OSK 1044/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.), Sędzia NSA Anna Lech, Sędzia del. NSA Teresa Rutkowska, Protokolant asystent sędziego Dorota Chromicka, po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 6 maja 2009r. sygn. akt II SA/Ol 129/09 w sprawie ze skargi M. J. na orzeczenie Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. z dnia [...] grudnia 2008r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary nagany oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 6 maja 2009 r., sygn. akt II SA/Ol 129/09, po rozpoznaniu skargi M.J. na orzeczenie Komendanta Wojewódzkiego Policji w Olsztynie z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...], w przedmiocie wymierzenia kary nagany, uchylił zaskarżone orzeczenie i utrzymane nim w mocy orzeczenie organu pierwszej instancji oraz orzekł, iż zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Komendant Powiatowy Policji w Szczytnie orzeczeniem dyscyplinarnym z dnia 5 marca 2008 r. uznał M.J. winną popełnienia przewinienia dyscyplinarnego i wymierzył jej karę ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku. W ocenie organu nie dopełniła ona obowiązków służbowych w dziesięciu prowadzonych przez nią postępowaniach przygotowawczych poprzez wykonywanie czynności niestarannie i bez zachowania ciągłości oraz terminów, co spowodowało bezzasadne przedłużanie postępowań, a tym samym naruszyło normę art. 132 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji. Ponadto w przypadku trzech postępowań M.J. nie wykonała poleceń przełożonego, co wypełniło dyspozycję art. 132 ust. 3 pkt 1 tej ustawy.

Od powyższego orzeczenia M.J. złożyła odwołanie.

Komendant Wojewódzki Policji w Olsztynie, po rozpatrzeniu odwołania orzeczeniem z dnia [...] kwietnia 2008 r. uchylił zaskarżone orzeczenie w części dotyczącej wymierzenia kary dyscyplinarnej ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku i wymierzył karę dyscyplinarną nagany. W ocenie organu drugiej instancji naruszenie obowiązku służbowego w prowadzonych przez obwinioną postępowaniach miało charakter nieznaczny, a w świetle zebranego materiału dowodowego nie można przyjąć, aby stosownie do treści art. 45 § 1 Kodeksu wykroczeń doszło do przedawnienia karalności i przedawnienia wykonania kary. Ponadto, wskazał, że przy wymierzaniu kary uwzględnił jej warunki osobiste i dotychczasowe opinie służbowe.