Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 20 sierpnia 2010 r., sygn. II OSK 1213/10

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędzia del. WSA Bożena Popowska (spr.) Protokolant Piotr Baryga po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody Zachodniopomorskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. akt II SA/Sz 1401/09 w sprawie ze skargi Gminy Białogard na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 12 października 2009 r. nr NK.4.PZ.0911/59/09 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Białogard w obrębie ewidencyjnym Kościernica 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Wojewody Zachodniopomorskiego na rzecz Gminy Białogard kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt), tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 25 lutego 2010r. sygn. akt II SA/Sz 1401/09 uchylił rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 12 października 2009r. nr NK.4.PZ.0911/59/09 stwierdzające nieważność uchwały Nr XXXVII/224/09 Rady Gminy Białogard z dnia 2 września 2009r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Białogard w obrębie ewidencyjnym Kościernica (dalej też: uchwała ws. mpzp) i stwierdził, iż zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze nie podlega wykonaniu.

W rozstrzygnięciu nadzorczym stwierdzono, że uchwała ws. mpzp w obrębie Kościenica w sposób istotny narusza przepis art. 9 ust. 4 ustawy z 27marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm., dalej upzp), stanowiący, iż ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego podano, że w planie miejscowego zagospodarowania przestrzennego terenu objętego zakresem uchwały, wydzielono tereny rolne z ustaleniem lokalizacji elektrowni wiatrowych (obszary o symbolach literowych: 1EW/R, 2EW/R i 3EW/R), na których ustalono nieprzekraczalną linię zabudowy dla siłowni wiatrowych w sąsiedztwie i na granicy opracowania przedmiotowego planu. Ponadto w § 6 ust. 1 pkt. 2 lit. i uchwały Nr XXXVII/224/09 Rada Gminy Białogard określiła zasięg strefy oddziaływania od elektrowni wiatrowych na minimum 500 m (odległość od zabudowy związanej ze stałym pobytem ludzi). Zgodnie z dokumentacją planistyczną (prognozą do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru lokalizacji elektrowni wiatrowych Gmina Białogard, obręb ewidencyjny Kościernica) strefa ta stanowi minimalną strefę ochronną od zabudowy związanej ze stałym pobytem ludzi, co jednocześnie implikuje zakaz zabudowy w jej granicach. Powyższa strefa wykracza poza granice opracowanego planu miejscowego, wprowadzając tym samym zakaz zabudowy na terenach rolnych, na których zgodnie z obowiązującym studium gminy Białogard (uchwała Rady Gminy Białogard Nr XXVII/156/08 z dnia 29 października 2008r. w sprawie zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Białogard w obrębie Kościenica i obrębie Łęczno - dalej uchwała ws. zmiany studium) dopuszczona jest zabudowa mieszkalno-gospodarcza. Organ nadzoru, powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych stwierdził, że zapisy planu zagospodarowania nie mogą prowadzić do modyfikacji kierunków zagospodarowania przewidzianego w studium lub też tego zagospodarowania wykluczyć. Zdaniem Wojewody Zachodniopomorskiego sytuacja taka występuje w analizowanym stanie faktycznym, gdzie Rada Gminy Białogard określając w planie zagospodarowania strefę oddziaływania elektrowni wiatrowych, w sposób wykraczający poza granice planu, wprowadziła zakaz zabudowy na terenach, na których zgodnie z obowiązującym studium zabudowa terenu jest dopuszczalna. Wyrysowywanie zatem nieprzekraczalnej linii zabudowy na granicy opracowania planu dla jakiejkolwiek inwestycji, której oddziaływanie wykracza poza obszar objęty planem stanowi naruszenie wyżej cytowanego przepisu albowiem spowodowało to, iż tereny nie objęte planem zostały obciążone negatywnym oddziaływaniem przedmiotowej inwestycji, a tym samym zmieniają ustalenia studium.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00