Wyrok NSA z dnia 7 stycznia 2010 r., sygn. I OSK 1051/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie NSA Anna Łukaszewska-Macioch (spr.) Jerzy Dudek Protokolant Iwona Ścieszka po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 8 grudnia 2008 r. sygn. akt II SA/Łd 799/08 w sprawie ze skargi W. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia w całości kwoty nienależnie pobranego zasiłku pielęgnacyjnego uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] sierpnia 2008 r., nr [...] i decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...].

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 8 grudnia 2008 r. oddalił skargę W. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] odmawiającą umorzenia w całości kwoty nienależnie pobranego zasiłku pielęgnacyjnego.

Powyższe rozstrzygnięcie Sąd poprzedził następującymi ustaleniami faktycznymi i oceną prawną:

Prezydent Miasta Ł. decyzją z dnia [...] maja 2008 r., znak: [...] na podstawie art. 30 ust. 1, 2 pkt 6, 7 i 8 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.) orzekł o obowiązku zwrotu przez W. A. nienależnie pobranego zasiłku pielęgnacyjnego za okres od 1 maja 2007 r. do 31 stycznia 2008 r. Następnie na skutek wniosku W. A. o umorzenie kwoty pobranego świadczenia bądź rozłożenia na raty Prezydent Miasta Ł. decyzją z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...], na podstawie art. 30 ust. 9 ustawy o świadczeniach rodzinnych, odmówił umorzenia kwoty nienależnie pobranego zasiłku pielęgnacyjnego i orzekł o rozłożeniu należności na 29 rat. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania W. A., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.