Wyrok NSA z dnia 16 września 2009 r., sygn. I OSK 1275/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędziowie sędzia NSA Joanna Banasiewicz sędzia del. NSA Janusz Furmanek (spr.) Protokolant Urszula Radziuk po rozpoznaniu w dniu 16 września 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. Ż. i P. Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 20 września 2007 r. sygn. akt II SA/Ke 177/07 w sprawie ze skargi P. Ż. i P. Ż. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania zażaleniowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 września 2007 r. sygn. akt II SA/Ke 177/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę P. Ż. i P. Ż. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia [...] stycznia 2007 r. znak [...].

Zaskarżonym postanowieniem Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach, na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 k.p.a. w zw. z art. 144 k.p.a., po rozpatrzeniu zażalenia P. Ż. i P. Ż. na postanowienie Prezydenta Miasta Kielce z dnia [...] listopada 2006 r. opiniujące pozytywnie wstępny projekt podziału nieruchomości oznaczonej nr działki [...] o powierzchni 1,8129 ha położonej w Ostrowcu Św. przy ul. [...] umorzyło postępowanie zażaleniowe.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy ustalił, że postępowanie w sprawie podziału powyższej nieruchomości zostało wszczęte przez Prezydenta Miasta Kielce na wniosek właściciela tej nieruchomości - Z. P. Z uwagi na fakt, że w ewidencji gruntów jako dzierżawcy działki o nr [...] figurują P. Ż. i P. Ż. zostali oni przez organ l instancji uznani za strony przedmiotowego postępowania.

Rozpoznając wniesione przez P. Ż. i P. Ż. zażalenie na postanowienie Prezydenta Miasta Kielce dotyczące podziału nieruchomości na etapie opiniowania projektu tego podziału, organ odwoławczy uznał, że wnoszący zażalenie nie są stronami postępowania o podział nieruchomości stanowiącej własność Z. P., gdyż nie posiadają w danej sprawie indywidualnego interesu prawnego lub obowiązku, a jedynie interes faktyczny.