Wyrok NSA z dnia 1 października 2009 r., sygn. I OSK 423/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędziowie NSA: Małgorzata Borowiec Tadeusz Geremek (spr.) Protokolant Anna Krakowiecka po rozpoznaniu w dniu 1 października 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. U. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 października 2008 r. sygn. akt II SA/Wa 842/08 w sprawie ze skargi E. U. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 15 października 2008 r. w sprawie ze skargi E. U. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddalił skargę.

Sąd orzekał w następującym stanie sprawy:

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] marca 2008 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku E. U. z dnia [...] lutego 2008 r., powołując się na art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 39, poz. 353 ze zm.), odmówił przyznania dla wyżej wymienionej świadczenia w drodze wyjątku. W uzasadnieniu podał, że świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, a powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. Natomiast wśród świadczeń przewidzianych w art. 3 ustawy, nie ma wcześniejszej emerytury dla pracowników opiekujących się dziećmi wymagającymi stałej opieki, zaś w rozpoznawanej sprawie skarżąca jest zdolna do pracy.