Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok NSA z dnia 4 lutego 2009 r., sygn. II FSK 1520/07

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia WSA del. Anna Znamiec, Protokolant Anna Dziewiż - Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. G. i M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 marca 2007 r. sygn. akt I SA/Gl 114/06 w sprawie ze skargi E. G. i M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 16 listopada 2005 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 marca 2007 r., sygn. akt I SA/Gl 114/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę E. i M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 16 listopada 2005 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że przedmiotem niniejszej sprawy jest odmowa stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie 155.830,18 zł. Sąd pierwszej instancji rozpoznając sprawę podkreślił, że pozostaje ona w ścisłym związku z decyzją Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 16 listopada 2005 r. określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. Wobec treści zarzutów należy więc powtórzyć wywody Sądu zawarte w wyroku z dnia 26 marca 2007 r. o sygn. akt I SA/Gl 115/06.

Zarzuty podatników opierają się na twierdzeniu o niedostatecznym dążeniu przez organy podatkowe do zebrania materiału dowodowego oraz jego błędnej ocenie, a w szczególności nie daniu wiary wyjaśnieniom podatników, co do braku majątku dłużnika. Sąd podkreślił, że niewątpliwie zgodnie z art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zw. dalej w skrócie: Ordynacją podatkową organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Przy wykładni tego przepisu należy jednak mieć na uwadze po pierwsze okoliczność, że postępowanie o stwierdzenie nadpłaty toczy się z wniosku podatnika, a po drugie należy wziąć pod uwagę charakter wymaganych przepisami prawa okoliczności stanowiących podstawę do uznania wierzytelności za nieściągalną bądź, której nieściągalność została uprawdopodobniona. Pojęcie zebrania przez organ materiału dowodowego nie oznacza bezwzględnego obowiązku organu podejmowania działań mających na celu poszukiwanie dowodów i wyręczenia w ten sposób podatnika.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00